ती आज पुन्हा अंधारात बसली होती. तिला असे अंधारातच बसायला आवडायचे. बायका शक्यतो रात्री एकट्या असल्या की घरातले लाईट लावून ठेवतात, रेडीओ किंवा मोबाइलवर गाणी लावून ठेवतात. त्यामुळे घरात कुणी तरी असल्याचा भास त्यांना धीर देतो.
पण ती सगळ्या बायकांपेक्षा वेगळी होती. तिला अंधारातच बसायला आवडायचे. तिला शांतता आवडायची. बाकीच्यांना भयाण वाटेल एवढी शांतता. एखाद्या गजबजलेल्या शहराच्या मध्यभागी एक शांत एकटी सावली पहुडलेली असावी, तशीच होती ती!
ती आपल्या गुबगुबीत आरामखुर्चीत मागे रेलून बसली. त्या हालचालीमुळे तिचे उघडे अंग खुर्चीच्या चामड्यावर घासले गेले. तिने हळूच आपले पाय फाकवले. मग तिने हातातल्या मोबाइलवर पुन्हा तोच लॅन्डलाइन नंबर डायल केला. पुन्हा त्या नंबरवर फोन करायचा नाही असे तिने ठरवले असून सुद्धा.
“हॅल्लो?” पलीकडून आवाज आला.
“मी बोलतेय.” ती अस्पष्टपणे पुटपुटली.
“हॅल्लो? कोण हवंय तुम्हाला?” पलीकडचा पुरुषी आवाज.
“तू एकटा आहेस की तुझ्यासोबत आणखी कुणी आहे?” ती अगदी हळू आणि घोगऱ्या आवाजात बोलत होती.
“नाही. म्हणजे आहे. तुमचा आवाज नीट येत नाही, काय म्हणालात?”
“मी असे म्हणाले की तू एकटा असशील तर मला काही सांगायचेय.” ती थांबून थांबून विशिष्ट शब्दांवर जोर देऊन बोलत होती.
“काय? काय सांगायचेय? हॅल्लो.”
“नीट ऐक, मला तुला सांगायचेय की मी आत्ता घरात एकटीच आहे आणि माझ्या अंगावर आत्ता एकही कपडा नाही!”
“काय??” तो जवळ जवळ ओरडलाच.
“अजून ऐक, मी माझा फोन हातात नाही पकडला, माझ्या खांद्यावर ठेवून, मान तिरकी करून, मी बोलतेय कारण माझे हात आत्ता माझ्या मांड्यांच्या मधे.”
“हॅल्लो, हॅल्लो? नाही, नाही. चुकीचा नंबर लावलाय तुम्ही. त्या नावाचे कुणीच नाही इथे.” तो गडबडीने बडबडू लागला.
नक्कीच राँग नंबर लागला होता. पण मग फोनचा रिसीव्हर धरलेला त्याचा हात का थरथरत होता? आणि फोनवर बोलताना त्याची जीभ का अडखळत होती? हा राँग नंबर नेहमी नेहमी त्याच्याच नंबरवर का लागत होता?
“आणि अजून एक महत्त्वाची गोष्ट! मी मागच्या वेळी फोन केला तेव्हा सांगितले का तुला? मी तिथे खाली शेव्हींग केलेय. अगदी क्लीन शेव्ह, गुळगुळीत! सगळे केस काढून टाकले. माझी बोटे आत्ता तिथेच घुटमळतायत. आह्ऽऽ ओले ओले झालेय सगळे, माझे खालचे ओठ आणि माझी बोटे सुद्धा. मी चाटू का माझी बोटे?”
“अच्छा, अच्छा! मग बरोबर आहे, हाच नंबर आहे. पण तुम्ही नाव चुकीचे सेव्ह केलेय. ते बदलून घ्या.” तो काहीतरी बोलायचे म्हणून बोलत राहला.
“आऽऽह् ऊंऽऽह्. माझे ओले ओले नाजूक ओठ, किती मऊऽऽ किती लुसलुशीतऽऽ काय मज्जा वाटतेय त्यावरून बोटे फिरवायला. आह्ऽऽ आह्ऽऽ आताऽऽ आता, मला थंडी वाजू लागलीय. कुडकुडतीये रे मी. आह्ऽऽ थरथर होतेय अंगा अंगाची, आऽऽह्.”
“हे बघा, तुमचा प्रॉब्लेम आलाय माझ्या लक्षात. पण त्यावर चर्चा करायला थोडा वेळ लागेल. आत्ता नाही बोलता येणार फार वेळ. त्याचे काय आहे, माझ्या बायकोला एक फोन येणार आहे आत्ता. होय, माझ्या शेजारीच बसलीय ती. फोनची वाट बघत. तिची आई आजारी आहे ना, तिला लगेच निघायचेय की नाही हे फोन आल्यावरच कळेल तेव्हा.” तो शेजारी बसलेल्या बायकोकडे बघत मुद्दामच मोठ्याने बोलत होता.
“ठीकाय. मी नंतर फोन करते.” असे म्हणून तिने फोन कट केला.
“राँग नंबर होता!” जड अंत:करणाने फोनचा रिसीव्हर जागेवर ठेवत तो बायकोला म्हणाला.
“हो, कळाले मला ते, बाजूला व्हा.” बायको म्हणाली.
तो फोन जवळून उठला आणि समोरच्या सोफ्यावर जाऊन बसला. त्याची बायको, तो बसला होता, त्या खुर्चीवर बसली. तिची लांबसडक बोटे फोनच्या डायल पॅडवर नाचताना बघून त्याने डोळे मिटले. मिटलेल्या डोळ्यांसमोर त्याला दुसर्‍याच कुणाची तरी बोटे नाचताना दिसू लागली. अंधारात एका निर्वस्त्र शरीरावर नाचणारी नाजूक बोटे.
“अच्छा, ठीकाय. निघतेच मी लगेच.” असे बोलत बायकोने फोन ठेवला.
त्याने डोळे उघडून तिच्याकडे बघितले. ती त्याच्याकडे बघून छानपैकी हसली आणि मग आपले हेल्मेट आणि पर्स उचलून घेत म्हणाली, “मी येते जाऊन थोड्या वेळात.”
त्याने काही उत्तर देण्याआधीच घराचे दार उघडल्याचा आणि पुन्हा बंद झाल्याचा आवाज आला.
आता त्याची नजर पुन्हा टेलिफोनकडे गेली. तो झटकन उठून फोन जवळच्या खुर्चीत जाऊन बसला. ती नंतर फोन करते म्हणाली होती, करेल का ती पुन्हा फोन? ह्या लॅन्डलाईनवर तिचा नंबर सुद्धा दिसत नाही. मोबाइलवर का नाही असे राँग नंबर येत? त्याच्या विचारांना कसलीच दिशा नव्हती.
आणखी काय म्हणाली होती ती? आत्ता माझ्या अंगावर एकही कपडा नाही, असेच ना? आणि मागच्या वेळी हाच राँग नंबर आला होता तेव्हा? तेव्हा ती म्हणाली होती की तिने गुडघ्यापर्यंत येणारा एक शॉर्ट स्कर्ट घातलाय पण आत चड्डीच नाही घातलेली. तेव्हासुद्धा तिने खाली क्लीन शेव्ह केलेले होते आणि तिच्या मांड्यांना आणि गुप्त अंगाला गार वारा जाणवत होता.
आता तो पुन्हा श्वास रोखून फोनच्या रिंगची वाट बघत बसला. त्याला आता ह्या सगळ्याचे आश्चर्य वाटेनासे झाले होते. ती कोण होती? कुठून फोन करत होती? त्यालाच का फोन करत होती? तिला नक्की काय पाहिजे होते? या प्रश्नांची उत्तरं त्याच्याकडे नव्हती आणि त्याला त्या उत्तरांची गरज सुद्धा नव्हती.
फोनवरचा फक्त तिचा आवाज ऐकणे त्याच्यासाठी पुरेसे होते. तिचे ते कुजबुजणे, अगदी त्याच्या कानात बोलल्यासारखे, तिच्या मंद श्वासांचा पुसटसा भास, त्याने पूर्वी कधीच ऐकले नव्हते असे चित्र-विचित्र पण मादक आवाज, कधी लाडात आलेल्या मांजरीसारखी ‘म्यांव म्यांव’, तर कधी माजावर आलेल्या कुत्रीसारखी ‘कुंई कुंई’.
पण अजून तिचा फोन कसा आला नाही? त्याने स्वत:लाच तिसऱ्यांदा विचारले. त्याने जवळपास वीसेक मिनिटे वाट बघितली. अधून मधून तो आपल्या अर्धवट ताठलेल्या लिंगाला चुचकारत होता, शांत करत होता. मस्तीच्या मूडमध्ये आलेल्या एखाद्या पाळीव जनावराला थोपटावे तसाच. आणि मग,
ट्रिंग ट्रिंगऽऽ ट्रिंग ट्रिंगऽऽ
कर्कश आवाज करत टेलिफोनची रिंग वाजली.
“हॅल्लो, मी बोलतीये.” पलीकडून तोच मादक आवाज.
“हां, होय मी. मी वाटच बघत होतो.”
रिसीव्हरचे इयरपीस कानाला घट्ट चिकटवून तो तिच्या मंद श्वासांचा आवाज ऐकण्याचा प्रयत्न करू लागला, पण आत्ता तिचा श्वासोच्छवास जोरजोरात होतोय असे त्याला जाणवले.
“आता तू पूर्णपणे एकटा आहेस, नाही का?”
त्याने फोनवरच मान हलवली आणि आवंढा गिळत अस्पष्ट उत्तर दिले, “हो, एकटाच आहे.”
“पण माझ्या सोबत आत्ता एक मैत्रिण आहे.” तिने माहिती दिली.
“अच्छा!” फोन सेक्सबद्दल त्याला बरेच माहिती होते, पण फोनवरून थ्रीसम सेक्स कसा करता येईल याचा विचार तो करू लागला.
“माझी ही मैत्रिण खूप सुंदर आहे, निदान मला तरी तसेच वाटतेय. खरे तर माझ्या खोलीत आत्ता पूर्ण अंधार आहे, त्यामुळे मी तिला बघू शकत नाही, पण.”
“पण काय?” त्याचा आवाज आता घोगरा झाला होता.
“पण अंधार असला तरी माझ्या गुडघ्यांजवळ माझ्या पायांना तिच्या छातीवरच्या कडक मनुक्यांचा स्पर्श मला जाणवतोय.”
“गुडघ्यांजवळ? तिथे कसा काय? नक्की काय करतेय ती आत्ता?” त्याने अधीर होत विचारले.
“आत्ता?” मनापासून हसत ती म्हणाली, “आत्ता ती माझ्या खुर्चीसमोर गुडघे टेकून बसलीय आणि माझ्या उघड्या पोटावरून हात फिरवतेय. अहाहाऽऽ काय मस्त वाटतेय आणि आताऽऽ आता तर तिचा हात माझ्या पोटावरून खाली घसरत चाललाय. मी सांगितले होते ना तुला तिथे खाली शेव्हींग केलेय, अगदी क्लीन शेव्ह, गुळगुळीत. सगळे केस काढून टाकलेत. तिची बोटे आत्ता तिथेच घुटमळतायत. आह्ऽऽ आईऽऽ ग्गं.”
“आहाहाऽऽ खूपच जवळची मैत्रिण दिसतेय?” त्याने पलीकडचे दृश्य डोळ्यांसमोर आणत विचारले.
“हो ना, खरंच खूप खूप जवळची मैत्रिण आहे माझी, अगदी खास, जिवलग, घट्ट मैत्रिण आहे माझी. आह्ऽऽ आणि तिला ना, माझा तिथला भाग चाटायला खूप खूप आवडते. हं तिथेच खाली शेव्हींग केलेय ना, अगदी गुळगुळीत, तिथेच.”
“हे असे हळू हळू पेटवत नेलेले, खूप आवडते ना? मलापण असेच आवडते. हळू हळू अगदी सावकाश. शरीराचा एक एक भाग पेटवत.” तो पॅन्टवरूनच आपल्या हत्याराला कुरवाळत म्हणाला.
“हं खरंय, ती मला अशीच पेटवत नेते. माझ्या ओल्या ओल्या योनिच्या पाकळ्या उलगडते. जि‍भेने त्यावर नक्षी काढते. हळू हळू सावकाश मला खेळवत, झुलवत, चिडवत, आऊच्!! पण मी तुला काय सांगतेय हे सगळे? तुला तर माहितीच आहे ती कशी करते.”
“काय? मला? मला कसे माहिती असेल?”
“का? तुला सुद्धा ती अशीच पेटवते ना? तुझ्या गोट्यांना मुठीत कुस्करत, तुझ्या ताठलेल्या लिंगाच्या टोकावर जि‍भेने नक्षी काढत, हळू हळू सावकाश, तुला खेळवत, झुलवत, चिडवत.”
“मला खेळवत? मला झुलवत? माझ्या?”
“थांब, तिच्याशीच बोल, मी तिलाच देते फोन.”
“हॅल्लो?” पलीकडे काही सेकंद शांतता होती. मग त्याला जोरजोरात श्वासोच्छवासाचे आवाज येऊ लागले.
“हॅल्लो.” एक अतिशय ओळखीचा आवाज त्याच्या कानावर आदळला. पलीकडून बोलणारी व्यक्ती जोरजोरात उसासे टाकत होती, त्याला आवडणारे मादक सुस्कारे.
ओळखीच्या आवाजाचा विचार आणि सुस्काऱ्यांनी वाढलेली उत्तेजना ह्यामुळे त्याच्या तोंडून शब्दच फुटेना. पुन्हा फोनमधून आवाज आला, “हॅल्लो, मजा येतीय ना, राँग नंबरवर बोलायला?”
आता त्याने न चुकता आवाज ओळखला आणि दुसर्‍याच क्षणी रिसीव्हर फोनवर आपटला. भूत बघितल्यासारखा फोनकडे बघत तो समोरच्या सोफ्यावर जाऊन बसला.
आई आजारी आहे म्हणून त्याची बायको थोड्या वेळापूर्वी घराबाहेर पडली होती. ती ह्या राँग नंबरच्या घरी कशी पोहोचली? आणि त्या दोघी नक्की काय करतायेत तिथे? आपली बायको एका दुसऱ्या बाई सोबत? कधीपासून? कसे घडले हे? आणि आपल्याला कल्पनाच नाही?
त्याचे डोके गरगरायला लागले. आपल्या बायकोचे दुसऱ्या व्यक्तीसोबत ‘तसले’ संबंध आहेत? आणि ती दुसरी व्यक्ती एक बाई आहे? आणि तीच बाई एवढे दिवस आपल्याशी राँग नंबर म्हणून बोलत होती?
आपणसुद्धा बायकोपासून लपवून तिच्याशी बोलत होतो? नुसते बोलत नव्हतो, आपण तिच्याशी ‘फोन सेक्स’ सुद्धा केला! ती तिकडे आणि आपण इकडे एकमेकांना पेटवत झडलो. तिला आपण आपल्या सेक्स फॅन्टसी सांगितल्या, त्याच बाई सोबत आपली बायको!!
ट्रिंग ट्रिंगऽऽ ट्रिंग ट्रिंगऽऽ
पुन्हा कर्कश आवाजात टेलिफोनची रिंग वाजली. आता फोन उचलायचे त्याचे धाडसच होत नव्हते. बराच वेळ वाजून रिंग बंद झाली. तो सुन्न झालेले डोकं दोन्ही हातात धरून बसला होता. बायको परत आल्यावर तिला जाब विचारलाच पाहिजे.
पण कशाचा? फोनवर बायकोचा आवाज ओळखला असला तरी तेवढ्यावरून तिच्यावर थेट आरोप करणे शक्य नव्हते. आणि आरोप काय करणार? तुझे कुठल्या बाई सोबत संबंध आहेत असे कसे विचारणार? तुला कसे कळले म्हणून तिने विचारले तर काय उत्तर देणार?
ट्रिंग ट्रिंगऽऽ ट्रिंग ट्रिंगऽऽ
पुन्हा कर्कश आवाजात टेलिफोनची रिंग वाजत राहिली. तो वेड्यासारखा फोनकडे बघतच राहला. पुन्हा तीच असणार. राँग नंबर! राँग नंबर!!
