रतीने व्हायब्रो बाबावरील हाताचा दाब थांबवला की पुच्चीच्या आतील प्रेशरने तो बाहेर यायचा आणि मग तिने परत हाताने दाबला की तो आत घुसायचा. असे तिने काही मिनिटे व्हायब्रो बाबाचे आत-बाहेर झवायचे सुख घेतले.
पण तिच्या निप्पलमधून कामवासनेच्या तीव्र लहरी बाहेर पडत होत्या, ज्या तिला त्यांना चिमटीत धरून पिळवटायला सांगत होत्या. तेव्हा मग तिने आपल्या दोन्ही मांड्या एकमेकांवर दाबल्या आणि पर्यायाने जांघेत दाब देत व्हायब्रो बाबाला पुच्चीत जखडून धरले.
तो बाहेर निसटू नये म्हणून तिने पाय वर करत गुडघ्यात दुमडून बेडवर रोवले ज्यामुळे मांडीच्या जोराने व्हायब्रो बाबा तिच्या पुच्चीतच जखडून राहला आणि आतल्या आत व्हायब्रेट होत तिच्या पुच्चीत ढुश्या मारू लागला.
मग रतीने दोन्ही मोकळे हात वर आपल्या उभारावर दाबले आणि दोन्ही निप्पल बोटांच्या चिमटीत धरून ती दाबू लागली, पीळू लागली त्यांची चोच मुरडू लागली. आळीपाळीने आपले दोन्ही गोळे वर दाबत मान खाली दाबून ती जीभ निप्पलवर आणत होती आणि जि‍भेने निप्पल चाटत, चोखत होती.
जास्तीत जास्त मान खाली दाबून ती तिच्या उभारांचा जास्तीत जास्त भाग तोंडात घ्यायचा प्रयत्न करत होती आणि गोळा चोखायचे सुख घेत होती. त्या भरात खाली व्हायब्रो बाबा वरील मांड्यांचे प्रेशर कमी झाले आणि तो पुच्चीच्या बाहेर सटकू लागला. तेव्हा मग नाइलाजास्तव रतीने एक हात खाली नेला आणि व्हायब्रो बाबाला पकडत त्याला पुच्चीत आत बाहेर करायला लागली.
जोर वाढवत, त्वेशाने ती त्याने पुच्ची झवायला लागली आणि वर दुसर्‍या हाताने गोळा दाबत त्यावरून जीभ फिरवायला लागली. पण का कोणास ठाऊक? पण आज रतीला व्हायब्रो बाबा नेहमी सारखे सुख देत नव्हता.
इतर वेळी इतक्यात त्या व्हायब्रो बाबाच्या करामतीने ती झडून मोकळी झाली असती पण आज ती झडायच्या मार्गावर नव्हती. व्हायब्रो बाबाने आज तिचे समाधान होईना. तिला वाटायला लागले की तिला आता खरा लंड हवा होता.
तिला आता पुरुषाचा खराखुरा लंड पाहिजे होता. तिला आपल्या अंगावर खऱ्याखुऱ्या लंडाचा स्पर्श हवा होता, लंडाची मालीश तिला अंगावर करून पाहिजे होते. पुरुषाच्या लंडातून सुटणाऱ्या वीर्याचा तिला फवारा पाहिजे होता, पुरुषी वीर्याने तिला तिचे मादक अंग बरबटून टाकावेसे वाटत होते.
त्या कल्पनेच्या भरात अचानक रतीच्या मनात राहुलचा विचार आला. त्या क्षणी कामवासनेच्या डोहात डुंबत असताना तिच्या मनात मुलगा, राहुलचा विचार का बरं यावा ह्याचे तिला आश्चर्य वाटायला लागले. मग तिला ते उमगले की राहुलने तिच्या पॅन्टीवर जो प्रताप केला होता, त्यामुळेच तिच्या मनात त्याचा विचार आला होता.
त्याचा विचार आला म्हणण्यापेक्षा तिच्या पॅन्टी वरील त्याच्या वीर्याचा विचार आला. त्याच्या वीर्याचा विचार आला तसे सहाजिकच त्याच्या लंडाचा विचार आला आणि नकळत रती विचार करायला लागली की कसा असेल राहुलचा लंड? तो अजून लहान आहे म्हणजे त्याचा लंड छोटाच असेल का? पण इतकाही छोटा नसेल बहुतेक. ज्या तर्‍हेने तिची पॅन्टी बरबटलेली होती त्यावरून त्याचा लंड छोटा नसावा असे तिला वाटायला लागले.
कसा असेल मग राहुलचा लंड? मला बघायला मिळेल का? मी त्याचा लंड पाहू शकेल का? त्याचा लंड तेव्हा ताठरलेला असेल का? त्याला मी लंड हलवताना बघू शकेल का? त्याला मी मा‍झ्या पॅन्टीवर लंड हलवताना पाहू शकेल का? त्याला मी मा‍झ्या अंगावर लंड हलवताना पाहू शकेल का? त्याच्या लंडातून त्याचे वीर्य मा‍झ्या अंगावर उडतेय हे मी पाहू शकेल का?
“ओहहहऽऽऽ” एक तीव्र सणक रतीच्या अंगातून सळसळत गेली आणि ती झडायला लागली. दोन्ही मांड्या तिने एकमेकांवर दाबून व्हायब्रो बाबाला पुच्चीत घट्ट दाबून घेतले आणि ती कामतृप्तीच्या डोहात डुबक्या मारू लागली.
कंबर हलवत, व्हायब्रो बाबाला पुच्चीत दाबून घेत ती झडत राहिली. तिच्या पुच्चीतून कामज्वर बाहेर पडत आहे असे तिला वाटायला लागले आणि कामसुखाची अति उच्च अनुभूति तिला जाणवायला लागली.
हळूहळू रती शांत होत गेली आणि तिने रिलॅक्स होत अंग ढिल्ले सोडले. दोन्ही मांड्या बाजूला केल्या तसे व्हायब्रो बाबा सुळकन तिच्या पुच्चीतून बाहेर पडला. पुच्चीच्या आतून तिने दाब दिला तसे तो पूर्णपणे गळून खाली पडला. जणू काही खरा लंडच तिच्या पुच्चीतून बाहेर गळून पडला होता.
रिलॅक्स झाल्यावर रती तशीच पडून राहिली आणि डोळे मिटून विचार करू लागली. आत्ताच तिने कामतृप्तीचा जो तीव्र अनुभव घेतला होता तशा अनोख्या संवेदना तिने या आधी कधी अनुभवल्या नव्हत्या.
तीव्रपणे झडायचा तो एक स्वर्गीय आनंद होता जो तिने कधी नवऱ्याबरोबरही अनुभवला नव्हता. त्याचा संबंध कुठे तरी राहुलशी, तिच्या मुलाशी होता ह्याची तिला कल्पना होती पण तिचे मन ते मानायला तयार नव्हते. मनात राहुलचा विचार येत होता पण ती तो काढून टाकायला बघत होती. पण जितके जास्त ती स्वत:ला बजावत होती तितकेच जास्त राहुल तिच्या मनात येत होता.
शेवटी मग रतीच्या मनाने हार मानली आणि स्पष्टपणे ती राहुलचा विचार करायला लागली. राहुल हुशार आहे, समजूतदार आहे, वयाच्या मानाने तो खूपच मॅच्युअर आहे. सगळ्यात महत्त्वाचे म्हणजे तो पटकन शिकणारा आहे, फास्ट लर्नर.
ह्या वयात त्याला कामवासनेची जाणीव व्हायला लागेल. नव्हे ती ऑलरेडी व्हायला लागली होती, तिने पुरावा पाहिला होता. म्हणजे आता तो कामविश्वाच्या दुनियेत प्रवेश करणार, नवनवीन ज्ञान घेणार, नवनवीन प्रकार जाणून घेणार, ते प्रकार करायला मागणार, त्यांचा प्रॅक्टीकल अनुभव घ्यायला धडपडणार.
तो हुशार आहे पण भोळा आहे. त्याच्या भोळेपणाचा फायदा घेत कोण्या मुलीने त्याला फसवले तर? त्याला चुकीचे ज्ञान दिली तर? मुलीच कशाला पण त्याच्या वयाचे त्याचे मित्र त्याला काही चुकीचे शिकवायला लागले तर? हे असे व्हायला नाही पाहिजे.
राहुलला सगळ्या गोष्टीचे चांगले आणि प्रॉपर नॉलेज मिळायला पाहिजे. चुकीचे काही शिकून त्याला काही घाणेरड्या सवयी लागल्या तर तो वेगळा बनणार होता. त्याचा स्वभाव वेगळा होणार होता, ज्याचा त्याच्या पुढील आयुष्यावर परिणाम झाला असता. तेव्हा मग राहुलला योग्य ज्ञान मिळणे गरजेचे होते.
आत्ता ह्या कोवळ्या वयातच तो जे काही शिकेल त्याने त्याचे पुढील आयुष्य सुखदायक होणार होते. खास करून कामवासना आणि कामसुखाचे त्याला योग्य ज्ञान मिळणे गरजेचे होते आणि ते ज्ञान त्याला कोण देणार? कोण त्याला ह्या विषयाबद्दल योग्य मार्गदर्शन करणार? त्याचे पप्पा जिवंत असले असते तर त्यांनी त्याला मार्गदर्शन केले असते.
पण ते हयात नव्हते आणि त्यांच्या नंतर तीच त्याची सगळ्यात जवळची व्यक्ती होती. मग राहुलला ते ज्ञान मीच द्यावे का असा विचार रतीच्या मनात चमकून गेला. पुढच्याच क्षणी तिने स्वत:लाच बजावले की थांब रती! तू त्याची आई आहेस. तो तुझा मुलगा आहे. आई मुलाला हे ज्ञान देऊ शकत नाही. आई मुलाला हा विषय शिकवू शकत नाही. मुलगा आईकडून कामसुखाचे धडे घेऊ शकत नाही.
‘पण का नाही? काय हरकत आहे? आम्ही दोघं एकदम क्लोज आहोत, आम्हा दोघांना एकमेकांशिवाय कोणीही नाही. आमचा एकमेकांवर गाढ विश्वास आहे, पूर्ण विश्वास आहे. मग मी त्याची टीचर का बनू शकत नाही? उलट मला तो पूर्ण अधिकार आहे त्याला शिकवण्याचा. मग ते कुठलेही ज्ञान असो. घरगुती कामाचे ज्ञान असो, जग रहाटीचे ज्ञान असो नाहीतर कामशास्त्राचे ज्ञान असो, मीच त्यासाठी परफेक्ट आहे त्याला!’
ह्या अशा परस्पर विरोधी विचाराने रतीच्या मनाला भंडावून सोडले. तूर्तास ते विचारांचे वादळ शांत करण्यासाठी तिने विचार केला की उठून फ्रेश होऊन रात्रीच्या जेवणाला लागावे आणि नंतर ह्या गोष्टीचा विचार करावा. त्याप्रमाणे ती बेडवरून उठली आणि कामाला लागली.
जेवणाला लागल्यावर रती सगळ्या गोष्टीचा पुन्हा विचार करू लागली. शेवटी शेवटी तिच्या मनात राहुलला ते ज्ञान देण्याबद्दल जे विचार आले होते त्याबद्दल ती फारसा विचार करत नव्हती. पण राहुलने तिच्या पॅन्टीवर जे केले होते त्याबद्दल त्याच्याशी नक्कीच बोलायला हवे असे तिला वाटायला लागले.
बदलत्या हार्मोन्समुळे राहुल जर हस्तमैथुन करत असेल तर त्याबद्दल तिला काही प्रॉब्लेम नव्हता. पण त्याने असे तिच्या नकळत तिच्या पॅन्टीवर हस्तमैथुन करून आपले वीर्य गाळावे ह्याबद्दल तिचे तक्रार होते.
एक तर तिच्या नाजूक लेसी महागड्या पॅन्टीवर लंड घासून किंवा लंडावर ती पॅन्टी घासून त्याचा कपडा लवकर खराब होण्याची शक्यता होती. दुसरे म्हणजे काही झाले तरी ती त्याच्या मम्मीची पॅन्टी होती, कोणा दुसर्‍या वा परक्या बाईची पॅन्टी नव्हती.
एक क्षण तिच्या मनात आले की तिने काही साध्या पॅन्टी खरेदी करून घालाव्या म्हणजे त्या बरोबर त्याने हस्तमैथुन केले अन ती पॅन्टी खराब जरी झाली तर हरकत नव्हती. पण तिला पर्सनली साध्या पॅन्टी घालणे आवडत नव्हते आणि त्याला हस्तमैथुन करता यावे म्हणून आपण खास वेगळ्या पॅन्टी विकत आणाव्यात हे काही योग्य सॉल्यूशन नव्हते.
शेवटी मग तिने ठरवले की राहुलशी त्या विषयावर बोलून मगच काय ते ठरवावे. तो त्या गोष्टीबद्दल काय उत्तर देतोय किंवा काय स्पष्टीकरण देतोय त्यावरून पुढे काय करावे ह्याचा विचार करू असे तिने निश्चित केले.
संध्याकाळी राहुल घरी आला तेव्हा रतीने त्याला अजिबात भासू दिले नाही की त्याचे ते सिक्रेट तिला माहीत झाले होते. ती नेहमीसारखीच त्याच्याशी प्रेमाने, आपुलकीने, सलगीने वागत होती आणि त्याला तिच्या मनस्थितीचा सुगावा लागून देत नव्हती.
गंमत म्हणजे तो पण आधी सारखाच प्रेमळ, समजूतदार, समंजस मुलासारखा वागत होता. त्याने मम्मीच्या पॅन्टी बरोबर चुकीचे काही केले ह्याचा मागमूस त्याच्या चेहर्‍यावर नव्हता की वागण्या-बोलण्यात नव्हता. बहुतेक त्याला वाटले असावे की मम्मीला कळलेच नसावे.
हसत खेळत गप्पा मारत त्यांचे रात्रीचे जेवण झाले. जेवताना रतीला वाटले की तेव्हा राहुल जवळ तो विषय काढावा. पण तिने मनात म्हटले की नंतर बोलूया. मग जेवून सगळे आवरून झाले तसे ते दोघं हॉलमध्ये जाऊन सोफ्यावर रिलॅक्स पडून टीव्ही पाहत टाईमपास करू लागले.
तेव्हा पण रतीला वाटले की राहुलकडे तो विषय काढावा. पण तो एक प्रोग्राम बघायच्या नादात तेव्हा पण तिने ते टाळले. नंतर झोपायची वेळ झाली तसे ते दोघंही उठले आणि एकमेकांना ‘गुड नाईट’ म्हणत आपापल्या रूममध्ये निघून गेले.
झोपण्यापूर्वी ब्रश वगैरे करून रती फ्रेश झाली आणि बेडवर येऊन पडली. मग तिने विचार केला की आत्ताच आजची शेवटची संधी होती की राहुलच्या रूममध्ये जाऊन त्याच्याशी बोलता येईल. नाहीतर मग डायरेक्ट उद्या रात्रीच तसे करता आले असते.
पण मग परत उद्या त्याने आजच्या सारखाच तिच्या पॅन्टीवर प्रताप करून ठेवला तर? नाही नाही! तिला हे प्रकरण उद्यावर टाकून चालणार नव्हते. तेव्हा मग रतीने आत्ताच राहुलच्या रूममध्ये जाऊन त्याच्याशी बोलायचे ठरवले.
