माझ्या त्या भावनेने ओथंबलेल्या शब्दांनी त्या सिरिअस झाल्या आणि त्यांच्या डोळ्यात पाणी तरळले! मग आपल्या हाताच्या ओंजळीत त्यांनी आपला चेहरा झाकला आणि त्या रडायला लागल्या.
काय करावे ते मला समजेना! त्या पटकन रडतील ह्याची मी अपेक्षा केली नव्हती. आता त्यांचे सांत्वन कसे करावे हे मला कळेना. शेवटी मी धीर गोळा केला आणि त्यांच्या खांद्यावर हात टाकला.
“मॅडम शांत व्हा! काय झाले? मला सांगा जरा.” असे म्हणत मी त्यांच्या पाठीवर हात फिरवायला लागलो.
तरीही कविता मॅडम रडत राहिल्या. अचानक त्यांनी माझ्या खांद्यावर डोके ठेवले आणि त्या हमसून रडायला लागल्या. मी त्यांच्या जवळ सरकलो आणि त्यांना कवेत घेतले. त्यांच्या खांद्यावर व पाठीवर हात फिरवत मी त्यांना शांत करू लागलो. रडत रडत त्या मला काय झाले ते सांगू लागल्या.
आदल्या दिवशी रात्री कविता मॅडम ऑफीसमधून घरी गेल्यावर नेहमीप्रमाणे त्यांचे आपल्या सासूशी काही शुल्लक गोष्टीवरून खटके उडाले. मग शब्दाला शब्द लागून त्यांचे भांडण वाढले. नंतर त्यांचा नवरा आला तेव्हा सासूने त्याला तिच्या परीने झालेल्या भांडणाचा किस्सा सांगितला. त्याने कविता मॅडमचा नवरा वैतागला आणि त्याने त्यांनाच बडबड केली.
कविता मॅडम त्याला आपली बाजू सांगत होत्या पण त्याने त्यांचे काही ऐकले नाही आणि सगळा दोष त्यांनाच दिला. रात्री एकांतातही त्याने कविता मॅडमला जवळ केले नाही आणि मॅडम जवळ गेल्यावर त्यांना झिडकारले. त्यामुळेच त्या दु:खी झाल्या होत्या.
सकाळी उठल्यावरही नवऱ्याने रात्रीच्या रागाने तिच्याबरोबर अलिप्तपणा दाखवला आणि तो ऑफिसला निघून गेला. त्यामुळेच कविता मॅडम नाराज होत्या व दु:खी होत्या.
माझ्या कवेत राहून माझ्या खांद्यावर डोके ठेवून रडत रडत कविता मॅडमनी तो किस्सा मला सांगितला आणि मी त्यांच्या पाठीवर हात फिरवत त्यांची समजूत काढत राहिलो. खरे तर त्यांच्या किस्स्यात मला काही इंटरेस्ट नव्हता. माझे लक्ष त्यांच्या पाठीवर होते आणि माझ्या अंगाला त्यांच्या छातीच्या होणाऱ्या स्पर्शाकडे होते.
माझा उजवा हात त्यांच्या पाठीवर फिरत होता आणि मध्ये मध्ये खाली कंबरेवर जात होता. कधी कधी माझी बोटे किंचित त्यांच्या बगलेत सरकत होती आणि साईडने त्यांच्या उभाराला त्यांचा ओझरता स्पर्श होत होता. असे वाटत होते की हात नेवून त्यांच्या छातीवर ठेवावा पण मी तो मोह आवरत होतो.
मध्ये मध्ये त्या मला त्यांच्या सासूचे तर कधी नवऱ्याचे कसे चुकले ते सांगत होत्या आणि मी त्यांच्या म्हणण्याला दुजोरा देत त्यांच्या सासुचा आणि नवऱ्याचा दोष आहे हे ठामपणे सांगत होतो. त्याने त्यांना थोडे बरे वाटत होते आणि त्यांचे रडणे कमी कमी होत गेले.
त्या तरीही माझ्या कवेत राहिल्या आणि माझ्या खांद्यावर डोके ठेवून बसल्या होत्या. मी पण त्या जवळीकतेचा फायदा घेत त्यांच्या खांद्यावर तर पाठीवर हात फिरवत होतो. शेवटी रडायचे थांबत त्या डोळे पुसत मला म्हणाल्या,
“अरे मी माझ्या नवऱ्याकडून काय अपेक्षा करत होते? तू आत्ता जसे मला प्रेमाने जवळ घेतले तेच मी त्याच्याकडून अपेक्षित करत होते. त्याने नुसते मला असे जवळ घेऊन विचारले असते तरी मी काय झाले ते सांगीतले असते. जवळ घेणे राहिले दूर. तो माझ्यावरच ओरडायला लागला.”
“जाऊ द्या हो, मॅडम. तो पण कदाचित कोठल्यातरी टेंशनमध्ये असावा. नाहीतर तुमचे काही चुकलेले नव्हते हे त्याच्या लक्षात आले असते. पण तरीही मला असे वाटतेय की तुमच्या नवऱ्याने जरा समजून घ्यायला हवे होते.”
“हो ना. मी पण तेच म्हणत होते. थोडे तरी त्याने समजून घ्यायला हवे होते. अरे सकाळी तर तो असे वागत होता जणू मी त्याची बायकोच नाही. मी घरातच नाही असे तो दाखवत होता. स्वत:च स्वत:चे सगळे केले आणि गेला ऑफीसला.” त्या तक्रारीच्या स्वरात म्हणाल्या.
“जाऊ द्या. एखाद दिवस वागेल तसा तो. मग त्याची त्यालाच चुक कळेल आणि येईल तुमच्या मागे.” मी त्यांना आश्वस्त केले.
मग कविता मॅडमने आपले डोके माझ्या खांद्यावरून उचलले आणि त्या सरळ झाल्या. मी हळूच माझा हात खाली घेतला. पण मी तो पूर्ण काढून नाही घेतला तर त्यांच्या मागे खाली सोफ्यावर ठेवला. पदराच्या टोकाने त्या आपले डोळे नीट पुसत राहिल्या.
आता त्या पूर्ण शांत होत्या आणि त्यांचा चेहरा थोडा तजेलदार वाटत होता. मी हसून त्यांना म्हणालो,
“बघितलत, मॅडम. तुम्हाला हलके वाटले ना? मनावरचे एखादे ओझे उतरवल्यासारखे तुम्हाला वाटले असेल. तुमचा चेहराही थोडा टेंशनफ्री वाटतोय मला.”
“हो रे. हे बाकी बरोबर बोललास. मला खरेच बरे वाटतेय!” त्या उत्साहाने म्हणाल्या, “थँक्स हं!”
असे बोलत त्यांनी पुन्हा आपले डोके माझ्या खांद्यावर ठेवले. मी पुन्हा हात वर त्यांच्या खांद्यावर आणून त्यांना जवळ घेतले आणि प्रेमाने म्हणालो,
“थँक्स कसले त्यात, मॅडम. मी म्हटले ना. तुमचे दु:ख शेअर करणे हे मी माझी कर्तव्य समजतो.”
असे बोलून मी त्यांचा खांदा दाबला आणि त्यांना अजून माझ्या जवळ ओढले.
त्या पण बिनधास्त मला बिलगल्या आणि मान वर करत माझ्याकडे बघून हसत म्हणाल्या,
“आणि तू मला असे प्रेमाने जवळ घेतले ना. त्याने खरे मला जास्त बरे वाटले! जे मी माझ्या नवऱ्याकडून अपेक्षित करत होते. खरेच! अशी कोणाची तरी प्रेमाची मिठी लागते खरी.”
“हंऽऽऽ मग मॅडम तुम्ही काही काळजी करू नका. मी नेहमी तुम्हाला असा मिठीत घ्यायला तयार आहे. तुम्हाला बरे वाटते ना त्याने? मग हे सुख मी नेहमी तुम्हाला देईल.”
मी कविता मॅडमला अजून जवळ घट्ट ओढले आणि त्या पण अजून मला चिकटल्या. काही क्षण आम्ही तसेच स्तब्ध राहिलो, एकमेकांच्या जवळीकतेचे सुख अनुभवत. माझा उजवा हात त्यांच्या पाठीवरून त्यांच्या उजव्या हाताच्या दंडावर स्थिरावला होता.
मग मी माझा हात त्यांच्या दंडावर वर-खाली फिरवायला लागलो. माझ्या पंज्याचा मनगटाजवळचा भाग त्यांचा हात आणि त्यांची छाती याच्या मधल्या फटीवर घासला जात होता. म्हणजे त्यांच्या उभारांना साईडने त्याचा स्पर्श होत होता.
त्याने कविता मॅडमला काय वाटले कोणास ठाऊक पण त्यांनी त्यांचा डावा हात त्यांच्या उजव्या बगलेतून माझ्या हाताखाली आणला आणि माझा हात ओढत माझ्या हाताचा पंजा त्यांच्या उजव्या छातीच्या उभारावर ठेवला.
मी चमकून त्यांच्याकडे पाहीले. त्यांनी हळूच लाजत वर माझ्याकडे पाहीले आणि त्या चावटपणे हसल्या. मग त्यांनी मान खाली घेतली आणि आपले डोके अजूनच माझ्या खांद्यात खुपसत त्या मला बिलगल्या.
काही क्षण मी माझा हात तसाच त्यांच्या उभारावर ठेवला आणि त्यांच्या डोक्यावर माझे डोके टेकवून त्यांच्या अंगाची ऊब अनुभवली. मग हळूहळू माझ्या हाताची बोटे हलू लागली.
आधी मी नुसतीच बोटे हलवून त्यांच्या छातीच्या उभाराचा अंदाज घेऊ लागलो. मग मी माझा हात अजून आत सरकवत त्यांच्या पूर्ण उभारावर माझी बोटे पसरवली आणि त्यांचा पूर्ण उभार दाबायला लागलो.
त्यांचा उभार इतका काही मोठा नव्हता तेव्हा माझ्या पंज्यात तो मावत होता. त्यांचा उभार हळुवारपणे दाबत मी त्यांच्या डोक्यावर माझे डोके घासायला सुरुवात केली. मग त्यांनी आपला चेहरा वर केला.
त्यांचे डोळे मिटलेले होते आणि त्यांचे ओठ मला मुक आमंत्रण देत होते. डोके किंचित खाली करून माझे ओठ मी त्यांच्या ओठाजवळ नेले. काही क्षण मी स्तब्ध झालो. त्यांना आपल्या ओठांजवळ माझ्या श्वासाची जाणीव झाली. आणि त्यांनीच आपले ओठ थोडे वर करून माझ्या ओठांना स्पर्श केला.
मग मी पण माझे ओठ कविता मॅडमच्या ओठांना भिडवले आणि त्यांचे चुंबन घ्यायला लागलो. त्यांच्या तोंडून निश्वास बाहेर पडला आणि त्या पण अधीरतेने माझ्या चुंबनात साथ देऊ लागल्या.
आता माझा त्यांच्या उभारावरील हात जास्तच हालचाल करायला लागला. मी थोडेसे जोर लावून त्यांची छाती दाबू लागलो आणि उत्कटपणे त्यांच्या ओठांचे रसपान करू लागलो. त्यांच्या तोंडातून हुंकार बाहेर पडू लागले आणि त्या अस्वस्थ हालचाल करू लागल्या.
माझा डावा हात आत्तापर्यंत त्यांच्या मांडीवर विसावलेला होता तो वर झाला आणि मी त्यांच्या डाव्या उभाराला त्याने स्पर्श केला. त्याने कविता मॅडम थोड्या चेकाळल्या आणि त्यांनी आपले ओठ विलग केले आणि आपल्या जीभेने माझ्या जीभेला स्पर्श केला.
मग मी पण माझ्या जीभेने त्यांच्या जीभेला स्पर्श केला. आणि मग मी त्यांचा डावा उभार माझ्या डाव्या हाताने करकचून दाबला! त्याच जोशात मी त्यांच्या तोंडात जीभ सारली आणि त्यांची जीभ चोखायला लागलो.
आता मी त्यांचे दोन्ही उभार माझ्या दोन्ही हातांनी दाबत होतो, कुस्करत होतो. वर मी उत्कटपणे त्यांची जीभ चोखत होतो आणि त्यांचे चुंबन घेत होतो. त्या फक्त हुंकारत होत्या आणि माझा दुहेरी हल्ला त्याच उत्कटतेने झेलत होत्या.
जवळ जवळ पंधरा मिनिटे मी त्यांची छाती कुस्करत होतो आणि त्यांना किसींग करत होतो. माझी उत्तेजना प्रचंड वाढली होती. पॅन्टमध्ये माझा लंड कडक झाला होता. आता पुढे काय करू आणि काय नको असे मला झाले होते.
शेवटी मला राहवले नाही आणि मी माझा डावा हात खाली सरकवला. त्यांच्या पोटावरून घासत मी तो हात अजून खाली सरकवला आणि त्यांच्या साडीवर आणला. खाली सरकत सरकत मी साडीवरून तो त्यांच्या दोन्ही मांड्यात खुपसला. आणि त्यांची माझ्यावरची पकड थोडी ढिल्ली झाली.
मी काही क्षण हात त्यांच्या मांड्यांमध्ये खुपसून त्यांच्या योनीला स्पर्श करण्याचा प्रयत्न केला पण साडी तेथे गोळा झाली होती तेव्हा मला अपेक्षित स्पर्श मिळत नव्हता. तेव्हा मी हात थोडा वर नेला आणि बेंबीच्या खाली त्यांच्या साडीत घुसवायला लागलो.
कविता मॅडमने अचानक आपले तोंड बाजूला घेतले. त्यांच्या साडीत घुसणारा माझा हात त्यांनी पकडला आणि बाजूला करत त्या पटकन मला म्हणाल्या,
“नाही, सागर. नको! मला वाटते आपण मर्यादा ओलांडत चाललो आहोत.”
“पण का मॅडम? असे का म्हणता तुम्ही? आता कसली मर्यादा?” मी गोंधळून म्हणालो.
“नाही नको, सागर. मी तुला वर हात लावायला देतेय, किस करायला देतेय. इतपत ठीक आहे. पण अजून काही करण्याचा विचार नको.” मागे सरकून बसत त्या म्हणाल्या.
