दिवाळीच्या सुट्टीत त्याला पुण्याला आपल्या घरी जायची संधी मिळायची पण सगळ्या मित्रांचे कुठे तरी पिकनिकला जायचे प्लानिंग व्हायचे तेव्हा तो कधी घरी गेलाच नाही. मनातून त्याला घरी जावेसे वाटायचे पण मित्रांच्या आग्रहापुढे त्याचे काही चालायचे नाही आणि त्याला मित्रांबरोबर पिकनिकला जावे लागायचेच.
फोनवर, ईमेल-चाटींगमध्ये तो आपल्या बहिणीशी आणि आई वडिलांशी संपर्कात होता तेव्हा त्याचे घरी न येण्याबद्दल कोणाला काही वाटत नव्हते. दोन वर्षानंतर एकदाच तो आपल्या घरी सुट्टीवर गेला होता. पण त्या वेळी नेमकी त्याची बहीण आपल्या मैत्रिणींबरोबर कुठे तरी पिकनिकला गेली होती, तेव्हा त्या दोघांची भेट होऊ शकली नाही.
अजितची व त्याच्या बहिणीची भेट झाली नाही, ह्याची चुटपुट त्याच्या बहिणीला तर लागलीच पण जास्त करून त्याचे मन खट्टू झाले होते. खूप दिवसांनी तो तिला भेटणार होता आणि आता ती कशी दिसत होती हे बघण्याची त्याला उत्सुकता होती. पण त्याला तिला बघायला मिळाले नाही.
मग त्या सुट्टीत वेगवेगळ्या प्रसंगी तिने काढलेल्या तिच्या फोटोचे अल्बम पाहून त्याने आपल्या मनातल्या आणि लंडातल्या वासनेची शांती करून घेतली. तिच्या रूममधून त्याने गुपचूप तिची एक जुनी ब्रा पॅन्टी पळवली आणि वेळोवेळी त्याबरोबर हस्तमैथुन करून आपली काम वासना तृप्त करून घेतली.
सुट्टी संपवून तो पुन्हा बॅंगलोरला कॉलेजमध्ये निघाला तेव्हा त्याने आपल्या बहिणीची ती जुनी ब्रा पॅन्टी लपवून बरोबर घेतली होती. तसेच तिचे काही काही फोटो, ज्यात ती त्याला सेक्सी वाटली, ते त्याने स्कॅन करून आपल्या लॅपटॉपमध्ये कॉपी करून घेतले होते.
बॅंगलोरला परत आल्यावर त्या दोन गोष्टींच्या आधारावर तो आपल्या मनातील आपल्या बहिणी विषयीच्या कामवासनेची तृप्ती करून घेऊ लागला. पण शेवटी काही झाले तरी त्या फक्त स्वप्न कल्पना होत्या आणि प्रत्यक्षात तसा अनुभव घ्यायला तो उत्सुक होता.
अजितच्या त्या लांब केसांच्या आकर्षणामुळे त्याला दिसणार्या प्रत्येक लांब केसांच्या मुलीकडे किंवा बाईकडे तो वेगळ्याच भावनेने बघत असे. त्याच्या बरोबर शिकत असलेल्या मुलींपैकी ज्या मुलीचे केस लांब होते त्या मुलींबरोबर त्याने खास मैत्री केली होती.
त्या मुलींच्या सहवासात तो जास्त वेळ घालवत असे आणि त्यांच्या सान्निध्यात राहून गुपचूप त्यांच्या लांब केसांचे निरीक्षण करत असे. कधी कधी कळत नकळत त्या मुलींच्या त्या लांब केसांना हात लावायची त्याला संधी मिळायची आणि तश्या केसांना स्पर्श करून त्याला खूप वेगळा आनंद मिळायचा आणि वेगळीच उत्तेजना त्याला जाणवायची.
अश्याच एक दोन लांब केसांच्या मुलींबरोबर अजितने वेगवेगळ्या वेळी अफेअरही केले होते. त्यांच्यावर प्रेम आहे असे दाखवत त्याने त्या मुलींशी जवळीक साधली आणि त्यांच्याबरोबर झवाझवीचा आनंदही घेतला.
प्रत्येक वेळी त्या लांब केसांच्या मुलींना झवताना तो त्यांच्या जागी आपल्या बहिणीची कल्पना करायचा. पण अजितला त्या मुलींबरोबर फार क्वचित एकांत मिळत असे आणि त्यांना झवायला मिळत असे.
बरे त्यांना झवण्याची संधी मिळवण्यासाठी आधी त्यांचे सगळे नखरे त्याला सहन करावे लागत असे. तसेही त्याचे त्या मुलींवर खरे प्रेम नव्हते आणि निव्वळ त्यांचे केस लांब होते म्हणून त्याला त्या आवडायच्या. तेव्हा कॉलेजमधील मुलींबरोबरील त्याची प्रकरणे जास्त काळ चालली नाही.
अजित व त्याचे मित्र ज्या घरात राहत होते ते घर साफ करायला रोज लीनाबाई नावाची बाई यायची. पस्तीशीची ती एक विवाहित स्त्री होती आणि गरीब होती. साफसफाईचे काम करून ती आपल्या मुला बाळांचा आणि कुटुंबाचा खर्च चालवत होती.
दिसायला सावळी होती पण अंगाने भरलेली होती. टिपिकल साऊथ इंडियन स्त्रियांसारखी अंगाने मुसमुसलेली होती. विशेष म्हणजे तिचे केस लांबसडक व भरघोस होते आणि त्यामुळेच अजितला ती आवडायला लागली.
ती साफसफाई करत असताना तो घरात असला की गुपचूप तिचे निरीक्षण करायचा. तिच्या लांब केसांचे निरीक्षण करताना तिच्या भरलेल्या अंगाचे निरीक्षणही तो करायचा आणि त्याने त्याची कामोत्तेजना चाळवायची.
सुरुवातीला लीनाबाईने अजितच्या वेगळ्या नजरेकडे दुर्लक्ष केले पण नंतर तिलाही ते प्रकर्षाने जाणवू लागले. पण ती गरीब होती तेव्हा त्याला काही बोलत नव्हती. एकदा दोनदा तिला अचानक पैशांची गरज लागली तेव्हा अजितने तिला मदत केली.
तिला दोनशे तीनशे रूपयांची मदत करण्यात अजितला काहीच प्रॉब्लेम नव्हता. तेव्हा तशी वेळ आली तर किंवा तिला गरज लागली की तो तिला रूपये देऊ लागला. त्याने लीनाबाईच्या मनात अजितबद्दल आदर निर्माण झाला आणि त्याच्या वेगळ्या नजरेचे तिला काही वाटेनासे झाले. असे म्हणण्यापेक्षा त्याच्या मदत करण्यामुळे तिने त्याच्या वेगळ्या नजरेकडे कानाडोळा केला.
हळूहळू अजित लीनाबाईची स्तुति करू लागला. ती किती आकर्षक दिसते, तिचे केस किती सुंदर आहेत, हे तो तिला संधी मिळेल तेव्हा सांगायला लागला. तिला त्याच्या स्तुतिने लाजायला व्हायचे पण तशी तिची स्तुति कोणी करत नव्हते तेव्हा मनातून ती सुखाहून जायची.
नंतर नंतर तिला अजितच्या स्तुतिची सवय व्हायला लागली आणि त्याने स्तुति करावी म्हणून ती त्याच्या अवती भोवती राहून त्याचे लक्ष वेधून घेऊ लागली. पर्सनली अजितला लीनाबाईमध्ये काही इंटरेस्ट नव्हता पण त्याला तिच्या लांब केसांत इंटरेस्ट होता आणि तिच्या जागी त्याला आपली बहीण दिसत होती.
म्हणून तो तिच्याशी जवळीक साधायचा प्रयत्न करत होता. कॉलेजमधील मुलींचे नखरे सांभाळत त्यांना झवण्याची संधी घेण्यापेक्षा लीनाबाई सारख्या गरीब बाईला थोडी फार मदत करून तिच्याशी जवळीक साधून तिला झवण्याची संधी तो शोधू लागला.
त्याच्या प्रयत्नात अर्थात लवकरच यश आले! एकदा असेच तो घरात एकटा होता आणि लीनाबाई त्याचा रूम साफ करत होती. तेव्हा त्याने लीनाबाईच्या लांब केसांची स्तुति करायला सुरुवात केली आणि त्याच्या स्तुतिने ती मोहरून गेली!
स्तुति करता करता अजितने तिच्या केसांना एकदा स्पर्श करायची परवानगी मागितली. त्याच्या मागणीने तिला आश्चर्य वाटले पण तिने नकार दिला नाही. तो आपल्या बेडवर बसला होता आणि ती त्याच्याजवळ येऊन उभी राहिली.
त्याने हळुवारपणे तिच्या केसांवरून हात फिरवायला सुरुवात केली आणि तो तिच्या केसांची तारीफ करायला लागला. लीनाबाईला त्याची मजा वाटली आणि ती लाजत हसत उभी राहिली.
अजितने तिचे केस उचलून त्यांचा वास घेतला आणि तो तिच्या केसांच्या वासाची स्तुति करत त्याचा वास घेत राहला. त्या दिवशी त्याने फक्त तिच्या केसांना स्पर्श केला आणि त्याचा वास घेतला.
दुसर्या दिवशी ती आली तेव्हा पुन्हा त्याने कालच्या सारखी मागणी केली आणि तिने आवडीने त्याला आपले केस हाताळायला दिले आणि त्याचा वास घ्यायला दिला. हळूहळू त्या दोघांचा तो रोजचा कार्यक्रम व्हायला लागला.
प्रत्येक वेळी अजित तिच्याशी जास्त जवळीक साधत गेला. लवकरत तो तिला मिठीत घेऊन तिच्या केसांमध्ये तोंड खुपसून तिला आवळू लागला आणि तिच्या केसांचा वास घेऊ लागला.
आणि मग एकदा अजितने लीनाबाईच्या केसांचा वास घेत घेत तिला नागडी केली. तिने क्षीण प्रतिकार दाखवला पण तिच्या मनातही ते होते तेव्हा तिने त्याला आडकाठी केली नाही. तो स्वत: नागडा झाला आणि तिच्यावर चढला!
तिच्या तोंडावर केस घेऊन तो तिला झवायला लागला आणि कल्पना करू लागला की तो आपल्या बहिणीला झवत आहे.
पहिल्या वेळी तिला झवताना तो जास्त वेळ टिकला नाही पण खूप दिवसांनी त्याला कोणाला तरी झवायला मिळाले, खास करून कल्पना करत की तो आपल्या बहीण झवत आहे. मग त्याचे लीनाबाईला रेग्युलर झवणे चालू झाले.
लीनाबाईला झवायला त्याला वेगळीच मजा वाटायची, खास करून तिचे केस धरून तिला मागून झवताना त्याला तिच्या जागी तंतोतंत आपली बहीण दिसायची. लीनाबाईची अंगकाठी त्याच्या बहिणीसारखी होती आणि तिचे केस त्याच्या बहिणीसारखेच काळेभोर आणि भरघोस होते.
प्रत्येक वेळी लीनाबाईच्या जागी बहिणीची कल्पना करून तिला झवल्यानंतर त्याला अपराध्यासारखे वाटायचे. आपण आपल्या बहिणीची कल्पना करतोय हे चांगले नव्हते हे त्याला कळत होते पण त्याचा जणू नाईलाज होता. त्याच्या कॉलेजच्या त्या वर्षात तो लीनाबाईला रेग्युलर झवत होता आणि आपल्या मनातील सुप्त इच्छा तिच्या करवी पूर्ण करून घेत होता.
शेवटी बॅंगलोरमधील अजितच्या इंजीनियरिंगची ४ वर्षे संपली आणि तो पुण्याला आपल्या घरी जाण्यासाठी निघाला. तो कायमचा जाणार होता म्हणून लीनाबाई दु:खी होती पण त्याने तिला आश्वासन दिले होते की तो तिला गुपचूप मनी ऑर्डरने रूपये पाठवून मदत करत राहील आणि जमलेच तर तिला भेटायला येत जाईल.
मनातून अजितला माहीत होते की लीनाबाईला भेटायला यायची शक्यता फार कमी होती. कारण त्याने तिच्याशी जवळीक साधली होती ते तिच्या जागी आपल्या बहिणीची कल्पना करायचा म्हणून. पण आता तो त्याच्या बहिणीला भेटणार होता आणि तिच्या सान्निध्यात राहणार होता तेव्हा त्याला लीनाबाईला किंवा इतर कोणा मुलीला भेटण्याची, पहाण्याची गरज नव्हती.
ट्रेनने घरी परत जाताना अजितच्या मनात फक्त त्याची बहीण, काजलचाच विचार होता. काही तासांनंतर त्याला ती दिसणार होती. गेली ४ वर्षे त्याने तिला प्रत्यक्ष पाहिले नव्हते तेव्हा तिला बघायला तो खूप उत्सुक होता.
तो संध्याकाळी साडे सहा वाजता पुणे स्टेशनला पोहचणार होता आणि खरे तर त्याची बहीण त्याला रिसीव्ह करायला येणार नव्हती. पण त्याला घरी जाऊन तिला बघेपर्यंत धीर नव्हता तेव्हा त्याने तिला स्टेशनला येण्याचा खास आग्रह केला होता. ती पण आपल्या भावाला भेटायला उत्सुक होती तेव्हा तिने नकार दिला नाही आणि तीपण आई वडिलांबरोबर स्टेशनला यायला तयार झाली होती.
शेवटी एकदाची अजितची ट्रेन पुणे स्टेशनमध्ये शिरली. ट्रेन थांबेपर्यंत आधीच चढलेल्या एका हमालाला त्याने त्याच्या बॅगा घ्यायला सांगितल्या होत्या. ट्रेन थांबली आणि एक एक पॅसेंजर सामान घेऊन खाली उतरू लागले.
अजितने खिडकीतूनच बाहेर पाहिले तर समोरच त्याचे आई वडील आणि बहीण उभे होते. त्याने त्याचे रिझर्वेशन असलेल्या बोगीचा क्रमांक आधीच त्यांना कळवलेला होता, तेव्हा ते बरोबर त्या बोगीसमोरच उभे होते. शेवटी अजित खाली उतरला आणि त्याला पाहून त्याची फॅमिली त्याच्याकडे लगबगीने यायला लागली.
आपल्या आई वडिलांना आणि खास करून आपल्या बहिणीला पाहून अजितला खूप आनंद झाला आणि तो पण आनंदाने त्यांच्याकडे चालत गेला. आई वडिलांजवळ पोहचल्यावर त्याने खाली वाकून वडिलांच्या पायाला स्पर्श करत नमस्कार केला आणि त्यांनी आनंदाने त्याला मिठी मारली.
नंतर त्याने आईच्या पायाला स्पर्श करत तिला नमस्कार केला आणि त्याच्या आईने त्याला प्रेमाने कवेत घेतले. त्याची बहीण काजल आईच्या मागे उभी होती आणि हसत मुखाने त्याच्याकडे बघत होती. आईला आलिंगन देऊन तिच्या प्रेमळ मिठीची ऊब घेताना तो गुपचूप बहिणीचे निरीक्षण करू लागला.
बहिणीला पाहून अजित हरखून गेला! जवळ जवळ चार वर्षांनी तो तिला बघत होता आणि आता तिच्यात खूप फरक पडला होता. चार वर्षापूर्वी अल्लड मुलीसारखी दिसणारी काजल आता भरल्या अंगाची तरूणी झाली होती!
तिने नुकतीच पंचविशी पार केली होती आणि ठासून भरलेल्या यौवनाने समृद्ध झाली होती! तिने लाल रंगाचा टाईट पंजाबी ड्रेस घातला होता ज्यातून तिच्या भरलेल्या अंगाचे प्रत्येक वळण स्पष्ट दिसत होते.
जरी तिने पुढे आपल्या छातीच्या उभारावर ओढणी पसरवून घेतली होती तरी ओढणीवरून छातीचा उन्नतपणा लपून राहत नव्हता. किंचित साईडने तिच्या पसरट पण घाटदार नितंबाची कल्पना येत होती.
चेहर्यावर हलकासा मेकअप, नाजूक ओठांवर लिपस्टिकचा पातळ मुलामा संध्याकाळच्या अंधुक प्रकाशातही उठून दिसत होता. चमकत्या डोळ्याने, स्मित हास्याने काजल अजितकडे पाहत होती.
