आता मात्र तो वेडा झाला तिच्या वक्षांचा आकार अनुभवून तो मदहोश झाला. प्रथमच त्याची नजर चुकली होती कारण साखरपुड्याला त्याने तिच्या वक्षाची मापे ३२ आहे असे गृहीत धरले होते आणि तो नेहमीच आपल्या गृहीतकांमध्ये पक्का होता.
पण आयुष्यात प्रथमच त्याचे गृहीतक चुकले होते. ही साईज ३२ नसून ३६ होती. त्याने तिच्या वक्षात रूतलेल्या तोंडाने कधी ‘ऑसम’ असा शब्द बोलला हे त्यालाच कळले नाही. त्याचा हा ‘ऑसम’ शब्द तिला सुद्धा ऐकू आला आणि ती अजून रोमांचित झाली तो आपल्या हातांनी तिचे दोन्ही वक्ष कुरवाळत होता.
तिच्या वक्षाचा परीघ आणि त्या वक्षाच्या केंद्रबिंदूत असलेले तिचे डार्क कलरचे निप्पल याला पाहून त्याच्या लिंगाचा कर्ण हा त्याच्या शरीराशी काटकोन त्रिकोण करूनच स्थिरावला. तिच्या निप्पलमधून जाणारा तिच्या वक्षाचा व्यास त्याच्या हृदयाची आस वाढवत होता. निप्पल आणि तिच्या वक्षांची गोलाई यामध्ये असलेली वक्षांची त्रिज्या ही तिच्या चेहर्यावरच्या लज्जापेक्षा जास्त तीव्र आणि ठळक होती. तिच्या दोन निप्पलचे बिंदू आणि तिची योनी या तिन्हीमध्ये झालेला त्रिकोण म्हणजे त्याच्या मनात असलेला प्रणयाचा त्रिकोण होय. अशाच या प्रणयाच्या सागरात त्याने उडी घेतली.
तिच्या वक्षांना कुरवाळत कुरवाळत त्याच्या ओठांनी त्याच्या हातांची जागा घेतली. आता त्याचे ओठ तिच्या वक्षात रूतून गेले होते. त्या वक्षांच्या भडक्यात त्याचे ओठ आल्हाददायक आनंद देत होते. त्याचा स्पर्श तिलाही सुखावत होता. तिचे वक्ष अपेक्षेप्रमाणेच गुबगुबीत होते.
कधी कधी असे वाटते की गुबगुबीत हा शब्द फक्त वक्षांसाठी बनला असावा. प्राथमिक शाळेत असताना हाच गुबगुबीत शब्द आ पण कशासाठी वापरत होतो? उदाहरणार्थ गुबगुबीत ससा. तसे पाहिले तर ससा आणि वक्ष हे समान वाटतात.
एखाद्या स्त्रीच्या छातीवर दोन ससे एखाद्या पुरूषी कासवाला डिवचत असतात. मग हे दोन ससे म्हणजेच गुबगुबीत ससे प्रणयाच्या शर्यतीत धावू लागतात आणि त्यामागे पुरूषांचे लिंगरूपी कासव पाठलाग करत असते. हे ससे पुरूषाच्या कासवाला पुढे जाऊ देतील इतके सुस्त नसतात. पण पुरूषी लिंग आपल्या चिकाटी आणि धैर्यापोटी माघार घेत नाही अखेर हे स्त्रीचे ससे पुरूषाच्या आहारी जातात.
पुरूष हा शाकाहारी असो किंवा मांसाहारी असो पण स्त्रीला खरंच मनापासून आवडते की तो वक्षाहारी म्हणजेच वक्षांच्या आहारी जाणारा असेल तर स्त्रीला या प्रणयसुखात पौर्णिमेचा चंद्र दिसल्यागत फील येतो.
तो तिच्या निप्पल बरोबर बेसुमार खेळ करत होता. तिच्या निप्पलांना त्याच्या स्पर्शाने मोहोर आला होता. आता त्या दोन मनुका एखाद्या जांभुळासारख्या झाल्या होत्या. याचाच अर्थ कितीतरी वर्ष ही स्त्री यापूर्वी स्पर्शासाठी झटत होती आणि आज अचानक त्या स्त्रीला जे हवे ते तिच्या ताटात पडले. सर्व काही मनासारखे घडत असताना दोघे एकजीव होत होते.
आपल्या सूर्यमालेत जसा प्लूटो जसा खूप दूरवरचा ग्रह आहे. तो खूप दूर आहे म्हणून पृथ्वीवरून शास्त्रज्ञांना खूप सूक्ष्म दिसतो. पण त्याला जवळून बघण्या इतपत तंत्रज्ञान अग्रेसर झाले नाही. किंबहूना अजून ५० वर्षांनी तसे तंत्रज्ञान विकसित झाले तर आपल्याला कळेल की तो ग्रह जवळून किती प्रचंड असू शकतो.
स्त्रीचे स्तनाग्रे किंवा निप्पल म्हणा, नेमके तसेच असतात. त्याचा आकार खूप लहान असेल पण त्यातील संवेदना खूप क्षमतेची असते. इतक्या सूक्ष्म आकाराची ती बोरे एका पुरूषाला सुद्धा मदहोश करू शकतात. स्त्रीच्या कामुक भावनेला पहिला साक्षीदार हे तिचे निप्पल असतात.
कारण हाच अवयव तिच्या कामुक भावनेपुढे घायाळ होऊन टणक होतो. जरी नंतर तिची योनी ओलसर होत असली तरी निप्पल एखाद्या ताठ पाठीच्या कण्यासारखे कडकच राहतात. हाच या इवल्याशा अवयवाचा महिमा. म्हणतात ना, मूर्ती लहान पण किर्ती महान.
तो तिचे वक्ष आणि निप्पल एखाद्या अधाश्यासारखे चोखत होता. त्याची लाळ त्या वक्षांना लागल्यामुळे वक्ष आणि निप्पल ओले झाले होते. त्या ओल्या वक्षावर त्याचे ओठ निसटत होते. पण त्याची जीभ निप्पलला विळखा घालण्याचा प्रयत्न करत होती म्हणून वक्ष पुन्हा त्याच्या तोंडाच्या कंट्रोलमध्ये येत होते. अखेर हा फोरप्ले इथेच सांगता करून मेन कोर्सेमध्ये शिरकाव करण्याचे दोघांनी योजले.
दोघांचे उरलेसुरले कपडे काढून दोघेही त्या लोकलच्या डब्यात विवस्त्र झाले. तो तिला जवळ घेत होता आणि ती मोकळ्यापणाने त्याला साथ देत होती. नेमके तसेच ती त्याला जवळ घेत होती आणि तो मोकळ्यापणाने साथ देत होता. दोन्ही जीव एकमेकांसाठी त्याग, बलिदान देण्यास तयार होते. ही परफेक्ट पार्श्वभूमी होती, पुढचे लेवल पार करण्यासाठी. आणि त्याने सर्वात प्रथम पुढच्या लेव्हलचा पाया घातला त्याने तिला उलटी केली.
ती त्याच्यासमोर पाठमोरी उभी होती आणि तो लोकलच्या सीटवर तसाच बसून होता त्याने आपला सुळका तिच्या नितंबाच्या छिद्राबरोबर सेट केला आणि तिला आपल्या मांडीवर बसवले त्या काळोख्या लोकलच्या डब्यात दोघेही राजी असल्यामुळे सेटिंगचा काहीच प्रॉब्लेम येत नव्हता.
ती त्याच्या मांडीवर अधांतरी बसत ॲडजेस्ट केले. त्याने मागून आपला सुळका तिच्या छिद्रात सरकवला. तसे तिच्या तोंडातून ‘आह्ह… आह्ह्ह…’ असे उद्गार आले. जणू काही पहिलाच प्रसंग असावा जेव्हा मागून अशी ट्रीटमेंट भेटावी.
पण तिनेही माघार घेतली नाही. आपले दोन्ही हात बाकावर रोवून तिने पाठमोर्‍या अवस्थेत वर-खाली होऊ लागली. त्याने तिची कंबर मागून घट्ट पकडली होती आणि तो तिच्या या हालचालीला आधार देऊन एका अर्थी या प्रणयाला हातभारच लावत होता.
ती जशी विद्युत वेगात खाली येत होती तसा त्याचा काटकोनात उभा राहिलेला सुळका तिच्या आरपार सामावून जात होता. जसा त्याचा सुळका तिच्या आत पूर्णपणे गेला की तिच्या तोंडून वेदनामय बोल येत होते. पण या वेदना आलाहददायी होत्या.
त्याने तिची कंबर जोराने हलवायला सुरूवात केली तशी ती सुद्धा एका रॉकेट वेगात मागे-पुढे वर-खाली होऊ लागली. दोघांनी क्षणाक्षणाला आनंद घेत घेत आपला वेग वाढवला. आता दोघे परमोच्च बिंदूकडे कुच करत होते. त्याने आपले वीर्य तिच्यात सोडले. वीर्य मागच्या छिद्रात सोडल्यामुळे गरोदर होण्याचे काही चान्सेस नव्हते. पण त्या वेळेला कोणालाच याची चिंता नव्हती.
आता दोघेही शांत झाले होते कारण त्यांचा पहिला राऊंड संपला होता. इंद्रधनुष्य खूप आनंदात होता कारण आज त्याचे सात रंगाचे इंद्रधनुष्य पूर्ण झाले होते. त्याचा जो रंग अजून बाकी होता. त्या जांभळ्या रंगाची प्रतिनिधित्व करणारी जाई त्याला भेटली होती.
पण अजूनही त्याला मनात हुरहुर लागली होती की दोन आठवड्यापूर्वीची जाई आणि आजच्या रात्रीची जाई यात जमीन आसमानाचा फरक होता. त्याने साखरपुड्याला जो तिचा फिगर इमॅजिन केला होता त्याची मापे आज चुकीची ठरत होती.
साखरपुड्याला ३२ २८ ३४ असा अंदाज त्याने लावला होता पण आजचा फिगर अंदाजे किंवा निश्चितच ३६ ३० ३८ असावा याबद्दल इंद्रधनुष्य नक्की होता. शिवाय तिच्या तोंडून येणार्‍या वेदनामय बोल हे जाईचे नव्हते असे इंद्रधनुष्याला त्या प्रणय प्रसंगी सारखे वाटत होते.
पण इंद्रधनुष्य त्या प्रणयाच्या मध्यभागी हा आनंद थांबवू शकत नव्हता. त्याने त्या वेळेला तसे केले सुद्धा नाही. पण आता फर्स्ट राऊंड संपला होता. आता त्याच्या मनात वेगवेगळे विचार येत होते नक्की ही जाईच आहे की एखादी भुताटकी आहे?
भुताटकी हा शब्द मनात येतात त्याला भय वाटले. पण आता या विवस्त्र अवस्थेत कसे पळून जाणार म्हणून त्याने याचा पडताळा लावण्याचे ठरविले. त्यांनी आपल्या बाजूला पडलेल्या पॅन्टमधून आपला मोबाईल काढला आणि त्यातील फ्लॅश लाईट ऑन केली.
जसे फ्लॅश लाईट ऑन करताच त्या स्त्रीने घाबरून आपले दोन्ही हात चेहर्‍यावर ठेवले. आता त्याला ती स्त्री दिसत होती. फक्त तिचा चेहरा दिसत नव्हता तिच्या बांध्यावरून नक्की कळत होते की ही जाई नसावी. पण मग जाई नाही तर ही भुताटकी कोण? आणि भुताटकी असेल तर बिचार्या इंद्रधनुष्याच्या मागे का लागली?
इंद्रधनुष्य अजूनच भयभीत झाला दुसर्‍या बाजूला त्याला हे ही वाटले की जर ही जाई नाही तर त्याची साथ रंगाची शृंखला तुटली असेल म्हणजे त्याला जांभळ्या रंगाचे प्रतिनिधित्व करणारी जा वरील स्त्री हवी होती त्यासाठीच जाई त्याला अनुकूल वाटत होती. पण आता समोर जाई नाही म्हणून तसा तो नाराज ही झाला होता. कारण समोरची स्त्री जाई नाही हे तिच्या बांधावरून स्पष्ट झाले होते.
त्याने ही स्त्री कोण हे उलघडण्यासाठी तिच्या चेहर्‍यावरचे दोन हात त्याने बाजूला करण्यासाठी पुढाकार घेतला. ती मात्र आपल्या चेहर्‍यावरचे तिचे हात बाजूला करायला तयार नव्हती. पण इंद्रधनुष्यने जोर लावला आणि तिच्या चेहर्‍यावरचे दोन्ही हात बाजूला केले आणि इंद्रधनुष्याला जागच्या जागी ४४० वोल्टचा धक्का बसला.
