खरे तर चावट कथांचे एक हिंदी पुस्तक व एक पॅन्टहाऊस मॅगेझीन त्यावेळी माझ्याकडे होते. घरात तर असली पुस्तक ठेवता येत नव्हती तेव्हा ऑफीसमध्ये माझ्या ड्राईंग बोर्डच्या टेबलाखाली एक गुप्त फट होती, जेथे मी ती लपवून ठेवत होतो.
जेव्हा मला एकांत मिळेल तेव्हा मी ड्राफ्टींग सेक्शनचा दरवाजा लावून गुपचूप ती पुस्तक बघत व वाचत असे.
त्या वेळी मी ती पुस्तक काढून कविता मॅडमला दाखवू शकलो असतो पण मी असली पुस्तक ऑफीसमध्ये ठेवतो हे मला त्यांना कळू द्यायचे नव्हते म्हणून मी नंतर त्यांना ती पुस्तक दाखवायचे ठरवले.
त्या आठवड्यात पुन्हा आम्हाला चांगला एकांत मिळाला नाही. आमच्या दृष्टीने चांगला एकांत म्हणजे जवळ जवळ तीन ते चार तास ऑफीसमध्ये फक्त कविता मॅडम आणि मीच असणे. मग पुढच्या आठवड्यात आम्हाला एकांत मिळाला.
आम्ही बॉसच्या केबीनमध्ये बसून गप्पा मारत होतो तेव्हा मी काहीतरी आठवले अश्या आविर्भावात उठलो आणि ड्राफ्टींग सेक्शनमध्ये आलो. मग टेबलाखालील गुप्त फटीतून मी पॅन्ट हाऊस मॅगेझीन काढले आणि ते घेवून परत बॉसच्या केबीनमध्ये आलो.
कविता मॅडम कुतुहलाने मला गेलेले आणि परत आलेले पहात होत्या. केबीनमध्ये शिरताना मी त्यांना म्हणालो,
“मॅडम. हे बघा मी हे मॅगेझीन आणले आहे तुम्हाला दाखवण्यासाठी.”
मी मॅगेझीन मॅडमच्या हातात दिले आणि त्यांच्या समोर चेअरवर आरामात रेलून बसलो. मॅडमने उत्सुकतेने मॅगझीन हातात घेतले आणि कव्हरवरील नग्न मुलीचा फोटो पाहू लागल्या. त्या माझ्याकडे बघून मिश्कीलपणे हसल्या आणि मी त्यांच्याकडे बघून चावटपणे हसलो.
कव्हरवरची ती मुलगी जरी नग्न होती तरी ती पाठमोरी असल्यामुळे तिचे स्तन किंवा पुच्ची त्यात दिसत नव्हती. नंतर मॅडमने पहिली दोन तीन पाने सोडून मॅगझीन उघडले आणि “ईईईई” करत किंचाळल्या व मॅगेझीन माझ्या अंगावर टाकले.
मी हडबडत उठलो. मला वाटले की मॅगेझीनमध्ये कदाचीत छोटेसे झुरळ वगैरे असावे म्हणून त्यांनी किंचाळत मॅगझीन टाकले. तेव्हा मी मॅगेझीन चाळून चेक केले पण मला त्यात झुरळ सापडले नाही. मी आश्चर्याने कविता मॅडमकडे पाहिले तर त्या शरमेने माझ्याकडे बघून हसत होत्या.
“काय झाल, मॅडम? तुम्ही अश्या ओरडल्या का? आणि मॅगझीन का टाकले असे?” मी त्यांना विचारले.
“ईईई किती घाणेरडा फोटो आहे त्यात.” कविता मॅडमने तोंड वेडेवाकडे करत म्हटले.
“कुठला? मी नाही बघितला.”
मी मॅगझीन चाळून बघितले पण मला कोठलाही फोटो घाणेरडा वाटला नाही. तेव्हा मी त्यांना म्हणालो,
“कुठे आहे घाणेरडा फोटो? मला नाही सापडत.”
“तो काय सुरूवातीलाच आहे. ती बया पाय फाकवून बसलीय तो.”
“कुठला हा?” असे म्हणत मी त्या सांगत होत्या तो फोटो पाहिला पण मला त्यात काही घाणेरडे वाटले नाही, “यात काय घाणेरडे आहे?”
“शी! कशी ती पाय फाकवून बसलीय आणि स्वतःची योनी बोटांनी फाकवून दाखवतीय.”
“मग त्यात घाणेरडे काय आहे, मॅडम?” मला मॅडमच्या बोलण्याचे हसू आले.
“हो! बरोबर आहे. तुम्हाला काय त्यात घाणेरडे वाटणार. तुम्हाला तर मजाच वाटणार असले फोटो बघताना.” मॅडमने फणकार्यात उत्तर दिले.
“ओह, कम ऑन, मॅडम. तुम्ही एवढ्या फॉरवर्ड असताना जुन्या काळातल्या काकूबाई सारखे बोलत आहात. जणू काही स्त्रियांच्या ह्या भागाबद्दल तुम्हाला काही माहीतच नाही. तुम्हाला पण तेच आहे ना, मॅडम?” मी चावटपणे त्यांना विचारले.
“शी! हे काय विचारण झाल?”
“मग एवढे काय लाजता असले फोटो बघायला?”
“मी असले बोल्ड फोटो कधी बघितले नाही. म्हणून मला लाज वाटते.” मॅडमने लाजत उत्तर दिले, “आणि तू पण समोर बसलायस ना.”
“अहो, मला काय लाजता? आपल्यात आता काही लाज-शरमेची गोष्ट राहिलेलीच नाही. तेव्हा बिनधास्त बघा हे मॅगझीन. आणि तुम्हाला आधी आधी थोडी लाज वाटेल पण नंतर काही वाटणार नाही. आता तुम्ही एवढ्या बिनधास्त आहात तर मग लाजायचे काय त्यात?”
त्यांना मी असे म्हटले आणि पुढे म्हणालो, “बर! ठिक आहे. तुम्ही एकट्या येथे बसा आणि हे मॅगझीन पहा. तोपर्यंत मी एक अर्जंट ड्रॉईंग आहे ते पुर्ण करतो. तुमचे झाले की मला हाक मारा.”
मी उठलो आणि ड्राफ्टींग सेक्शनमध्ये येऊन माझे काम करू लागलो. मी मुद्दाम कविता मॅडमला एकांत दिला जेणेकरून त्यांना ते मॅगझीन मनसोक्त बघता यावे.
पहिल्या वेळी त्यांना बघायला कसे तरी वाटेल पण नंतर त्यांना त्याचे काही वाटणार नाही. मग त्यावर आम्हाला चर्चा करता येईल व आमच्यातील राहिलेली लाज-लज्जा, संकोच-शरम सगळी संपून जाईल.
बराच वेळ झाला त्यांनी मला बोलावले नाही तेव्हा मी स्वतःच त्यांच्याकडे गेलो. मी गुपचूप जाऊन मॅडमसमोर चेअरवर बसलो.
कविता मॅडम मॅगझीन बघण्यात इतक्या गुंग होत्या की त्यांना कळलेच नाही मी आलोय ते. त्यांच्या चेहर्यावरून वाटत होते की त्या जे पहात होत्या ते त्यांना आवडले होते. मी मुद्दाम खाकरून त्यांचे लक्ष वेधून घेतले.
“काय मॅडम. तुम्ही मला हाक माराल म्हणून मी वाट बघत बसलो.”
“अरे ते मी बघण्यात गुंग झाले त्यामुळे विसरलेच तुला बोलवायला.” त्यांनी ओशाळत उत्तर दिले.
“ठिक आहे, ठिक आहे. मी समजू शकतो. पहिली वेळ तुम्ही असे मॅगझीन बघताय तेव्हा गुंग तर होणारच.” मी हसून त्यांना म्हटलं.
“कश्या ह्या मुलीं फोटो काढायला देतात नाही. काही म्हणजे काही सिक्रेट रहात नाही.”
“पैसा, मॅडम, पैसा. पैसा मिळतो म्हणून काहीही करायला तयार असतात अश्या बायकां.”
“खरं आहे. पैसा मिळतो म्हणून ह्या असे फोटो काढून देतात मग अजून पण काय काय करत असतील. हो की नाही?”
“ऑफकोर्स! बर मॅडम. कसं वाटलं तुम्हाला हे मॅगझीन बघताना?” मी माझ्या मनातला मेन प्रश्न त्यांना विचारला.
“कसे वाटले म्हणजे? आता मला काय वाटणार अश्या नागड्या मुलीं बघून? मी काय पुरूष थोडीच आहे.”
“बस काय, मॅडम. तुम्हाला काहीच वाटल नाही? अस काय जरूरी नाही की नागड्या मुलीं बघून फक्त पुरूषच उत्तेजित होतात. स्त्रीयां पण उत्तेजित होवू शकतात.”
“अरे मी खरच सांगते.” मॅडम मला बोलल्या पण मला ते पटले नाही.
“अहो मॅडम. मी आत आलो ते तुम्हाला कळले पण नाही. त्यावरून कळते की तुम्ही ह्या नागड्या मुलीं बघण्यात किती तल्लीन झाल्या होतात.”
“हो, असेल. पण त्याचा अर्थ असा होत नाही की मी उत्तेजित झाले होते.” मॅडमने आपली बाजू लावून धरली.
“अहो मॅडम. मला सांगायला काय लाजता? कबूल करा जर उत्तेजित झाला असाल तर.”
“बर बाबा. करते कबूल. हो! झाले मी उत्तेजित. खूश?”
“अस्स. मग सांगा ना बिनधास्त. मी जाऊन कोणाला सांगणार नाही.”
“मग सांगितल ना आता.”
“बर मग काय काय आवडल तुम्हाला ह्या मॅगझीन मधल? एखादी पर्टीक्युलर गोष्ट तुम्ही मार्क केली?” मी त्यांना बोलत करायचा प्रयत्न केला.
“अरे हो. तुला एक गंमत दाखवते.”
असे म्हणत कविता मॅडमने मॅगझीन घेतले आणि टेबलावर उघडे करत त्या पाने पलटू लागल्या. मग आम्ही दोघेही दोन्ही बाजूने त्या मॅगझीनवर झुकलो आणि पाहू लागलो.
त्यांनी एका मुलीच्या पुच्चिचा क्लोज-अप फोटो मला दाखवला व तिच्या पुच्चिच्या पाखळ्या किती मोठ्या आहेत हे अगदी बोट ठेवून दाखवले. आणि मग त्या मॅगझीनमधील नागड्या उघड्या मुलींच्या अंगाबद्दल, छाती आणि पुच्चिबद्दल आमची चर्चा रंगली.
कोणाचे नितंब तर कोणाच्या छातीचे उभार, कोणाची तरारलेले निप्पल तर कोणाच्या निप्पलच्या बाजूची वलय. कोणाची पुच्ची तर कोणाच्या पुच्चिवरील केस. अश्या सगळ्या भागांचा आकार, रंग, साईज वगैरेबद्दल आम्ही कॉमेंट्स करू लागलो.
आमच्यात जी काही लाज-शरम बाकी होती तीही आता निघून गेली होती. कविता मॅडम अगदी सहजपणे स्तन, योनी, पटल, निप्पल वगैरे शब्द बोलत होत्या. त्यांच्या तोंडून तसले शब्द ऐकून मी कामोत्तेजीत होत होतो.
प्रथमच मी असा एका स्त्रीबरोबर असे मॅगझीन बघून चर्चा करत होतो माझा लंड पॅन्टमध्ये एकदम कडक झाला होता व त्यात एवढे प्रेशर जमा झाले होते की टॉयलेटमध्ये जाऊन मूठ मारल्याशिवाय तो शांत होणार नव्हता.
शेवटी मला रहावले नाही आणि एका मिनीटात आलो असे त्यांना म्हणत मी टॉयलेटमध्ये पळालो. खसखस मूठ मारून मी विर्य गाळले आणि शांत झालो.
मी परत आल्यानंतर पुन्हा आमची चर्चा रंगली. कविता मॅडम अगदी उत्तेजित स्वरात भरभरून बोलत होत्या. बोलताना त्यांच्या डोळ्यात मला एक वेगळीच चमक वाटत होती. कदाचित त्या पण माझ्यासारख्या कामोत्तेजीत झाल्या असाव्या.
मी तर स्वतःला मोकळे करून आलो होतो पण त्यांना ते शक्य नव्हते तेव्हा कदाचीत त्यांची उत्तेजना त्यांच्या आवाजातून आणि इतर हालचालीतून व्यक्त होत होती. अचानक त्यांनी मला विचारले,
“सागर. एक विचारू का?”
“अहो. एक काय. दोन विचारा. तीन विचारा.”
“नाही एक पुरे आहे.”
“बर. विचारा.”
“जसे तू मला विचारलेस की हे मॅगझीन पाहून तुम्ही उत्तेजित झालात का तसेच मी तुला विचारते. तू उत्तेजित झालास की नाही हे मॅगझीन पाहून? म्हणजे माझ्यासारखी हे मॅगझीन बघण्याची तुझी ही पहिली वेळ नाही पण तरीही विचारते. तू उत्तेजित होतोस की नाही हे मॅगझीन पाहून?” मॅडमने हसत हसत मला विचारले
“होतो ना!!” मी पटकन उत्तर दिले आणि पुढे म्हणालो, “अहो मॅडम. मी एकदम नॉर्मल मुलगा आहे. असलं काही नागड-उघड बघितलं की लगेच उत्तेजित होतो मी. खरं तर मी इतका उत्तेजित होतो की रहावत नाही मला.”
“मग काय करतोस तू. नाही रहावले की?” कविता मॅडमने हसत हसत पुन्हा विचारले.
“काय करणार, मॅडम? इतर काही सोर्स नाही मला. मग अपना हाथ जगन्नाथ. हातगाडी चालवावी लागले मला.” मी हसत त्यांना म्हणालो.
“काय? हातगाडी?” मॅडमला माझे बोलणे बहुदा कळाले नाही.
“हो! हातगाडी.” असे म्हणत मी मूठ वळवून फक्त दोनदा वर खाली केली आणि कविता मॅडमला समजले मला काय म्हणायचे आहे ते.
“हां! हां! हां!” करत मॅडम जोराने हसू लागल्या मग आपले हसू कसेबसे थांबवत त्या म्हणाल्या, “ पण आत्ताचे काय? आत्ता उत्तेजित झालास का तू?”
“झालो ना, मॅडम. हे आत्ताच तुमच्यासमोर मी टॉयलेटमध्ये जाऊन आलो ना.” मी बिनधास्त त्यांना सांगितले.
आणि कविता मॅडम खो खो हसू लागल्या.
त्यांना आपले हसू आवरेना. हसून हसून त्यांची मुरकुंडी उडाली. त्या तश्याच हसत हसत उठल्या व बाहेर आल्या. मी बावळटासारखा त्यांच्याकडे बघत राहिलो. त्याना एवढे हसायला काय झाले हे मला कळेना.
मी त्यांना विचारायला जाणार तेवढ्यात बेल वाजली! मी पटकन मॅगझीन घेतले आणि माझ्या जागी पळालो. मॅडमने कसेबसे हसू आवरले आणि दरवाजा उघडला. आमचा प्युन आला होता तेव्हा आमचा एकांत संपला!
नंतर मी त्यांना ड्राफ्टींग सेक्शनमध्ये बोलावून गुपचूप विचारले की त्यांना एवढे हसायला काय झाले तर त्या म्हणाल्या,
“काही नाही! तू तो हातगाडी शब्द वापरला ना. त्याचे मला हसू आले. आणि तू टॉयलेटमध्ये जाऊन आलो हे म्हणाला त्याचे तर जास्तच हसू आले.”
