कुसुमच्या स्खलनाने संगीताचा चेहरा भिजून गेला. पण तो रस ती मोठ्या आवडीने चाटू लागली. म्हातारीचे शरीर ढिले पडले. डोळे बंद करून ती आपल्या स्खलनाचा आनंद घेऊ लागली.
“मायेऽऽ कसं वाटलं वं?”
संगीता बोलली तसे कुसुमने डोळे उघडले.
“कुटून सिकलीस माय? येव्हडी मज्या तं चोटानं बी नायी दिली असल!” संगीताची तारीफ करत कुसुम म्हणाली.
“तुमी मनत असाल तं म्या चोटाची बी सोय करू सकते बरं.” कुसुमकडे पाहत संगीता म्हणाली.
“माय मायऽऽ पर आतं माया सारक्या बुढीले कोन भेटल वं?”
“तुमी सांगा. बाकी मायावर सोडा. तुमची जवानी अजून बी कायम हाय मनलं.” असे म्हणत संगीता उठली.
“गप्प वं बापझयीचे. तुयात एवढी आग हाय ममूनच माया मन्या गुतला हाय तुयात. जादूगरीन हायस तू.” कुसुम तिची तारीफ करत म्हणाली.
“संगे मायी आग तं इजली, पर तुयी?”
“तुमचं झालं नं. म्या करून घेईल मायी सोय.” असे म्हणत तिने कपडे उचलले आणि आतल्या दाराने आपल्या खोलीत शिरली. तिच्या पाठमोऱ्या कमनीय बांध्याकडे कुसुम पाहतच राहिली. शेवटी खाली उतरून आपले कपडे नेसले आणि शांत झोपी गेली.
इकडे संगीता आपल्या खोलीत आली आणि आपल्या बोटांनी आपली आग शांत करून झोपून गेली. त्यानंतर मनोज परत येईपर्यंत दोघीही हा खेळ रोज खेळू लागल्या.
कुसुमलाही आता संगीताचे चाळे आवडू लागले. ती सुद्धा कुसुमच्या योनिला हात लावून चोळायची तर कधी जीभ लावून चाटायची. दोघींमध्ये राजरोसपणे चाललेले चाळे मात्र मनोज आल्यावर थांबले.
पण अधूनमधून संगीता तिला शांत करायला यायची. अर्थात, मनोज झोपी गेल्यावर संगीता आणखी थोडा वेळ जागरण करून कुसुमला शांत करायची.
“संगे मायासाठी चोटाची सोय करणार व्हतीस नं?” एके रात्री कुसुमने विचारलं.
आता तिची उत्तेजना वाढली होती. तिला बोट आणि जि‍भेऐवजी चोट हवा होता आणि म्हणूनच पहिल्या वेळेस संगीताने दिलेल्या वचनाची आठवण करून दिली.
“मायऽऽ मायऽऽ त्या दिसी तं नायी मनल्या व्हत्या नं?”
“अवं मनलं असल पर तू इचार कराले पायीजे नं?”
“थांबा मंग अजून कायी दिवस. म्या करते बंदुबस्त.”
“बरं बाई.”
संगीताच्या मनात काय होतं कुणास ठाऊक. तिच्या नजरेत कोण होता जो तिच्या सासूसोबत संभोग करायला तयार होईल? याच उत्तर केवळ संगीताच देऊ शकत होती.
“भौ, वैनीनं शोभेले का सांगलं का नाही मायीत नायी त्या राती. पर आता लय पुढं पुढं करते शोभी.”
ललित मनोजजवळ बोलत होता. शेतकरी मेळाव्यासाठी तो तालुक्याला आला होता. आणि दोन दिवस त्याची राहण्याची सोय ललितकडेच होती. जेवण झाल्यावर रात्री दोघे बाहेर फिरत होते.
“अरे वा दोस्ता, मज्या हाये की मंग? आतं तयार कर पुढच्या पोग्रामसाठी.”
“थांब गड्या, आत कुटं गाडी रस्त्यावर युन रायली. बरबर येळ आली का म्या सांगतो पुढचं.”
“व्हय गड्या, बघ भौ.”
“अरे भौ, तुले सांगाचं रायलं, तालुका पातळीवर माया दुकानातून सगळ्यात जास्त टीव्ही इकल्या तं कंपनी आमाले गोव्याले पाठवत हाये. कालच मले फोन आला व्हता.”
“आर वा दोस्ता! जा मज्या कर.”
“अरे बापा पर तू नायी तं का मज्या येयील.”
“असं का बोलतो दोस्ता.”
“आर तू मी शोभी आन वैनी? गोव्यात?”
“समजलो लेका, कवा वैनीच्या फोदरीत लंड टाकतोस असं झालं असल तुले.”
“आतं तुयापासनं काय लपलं हाये का दोस्ता?”
“तू गोव्याला जा आणि शोभेला मनवायची कोसिस कर. परत आल्यावर पाहू.”
मनोज तालुक्यावरून परतल्यानंतर आपल्या दैनंदिन कामास लागला. रब्बीचा हंगाम सुरू होणार होता आणि शेतीतली कामे रखडली होती. शेतकऱ्यांसाठी दोन-चार दिवसांचा उशीर सुद्धा बरेचदा महाग पडतो हे त्याला अनुभवाने माहीत होते. म्हणून मशागतीची सगळी कामे पार पाडायला सुरुवात केली आणि दहा पंधरा दिवसांत त्याची कामे संपली सुद्धा.
रिकामा असला की तो सहसा आपल्या जुन्या शेतात जायचा नाहीतर नदीच्या काठावर जायचा आणि त्याच झाडाखाली बसून रहायचा जिथून तो आणि ललित त्या झाडाच्या फांदीवर बसून नदीत कपडे धुणाऱ्या आणि आंघोळ करणाऱ्या बायकांचे अर्धनग्न शरीर बघायचा.
बरेचदा त्याला कुसुम आणि दामोदरमधील चोरून पाहिलेले संभोग आठवायचे. ते आठवल्या बरोबर त्याच्या आईचे, कुसुमचे, उघडे शरीरसुद्धा त्याला आठवायचे. या सर्व आठवणींनी त्याचा लंड ताठ व्हायचा. मन जुन्या आठवणीत रमून जायचे.
त्याच्या मनात लहानपणापासूनच आपल्या आईबद्दल आकर्षण होते पण कुसुमचा तापट स्वभाव आणि त्यांच्यामधील नात्याचा विचार करून मनोजला कधीच हिम्मत नाही झाली. ही गोष्ट केवळ ललितला ठाऊक होती.
तो खूप मोठा होईपर्यंत आपल्या आईचे दूध प्यायचा, ही गोष्ट त्याने संगीताला खूप आधीच सांगितली होती. तरुण वयात त्याच्या मनात आईबद्दल काय विचार येत असतील, हे चतुर संगीताला समजायला वेळ लागला नाही आणि हीच गोष्ट आता तिला समोर न्यायची होती. सत्यात उतरवायची होती.
(क्रमशः)
