दोघांच्या संभोगानंतर संगीता तिच्या खोलीत आली तेव्हा ती आधीच गरम होती आणि त्या दिवशी तिला झडायला जास्त वेळ लागला नाही.
“का वं कुसुमे? आज लवकरच झालं?”
“गप्प वं बापझयीचे!! सासूले नावानं हाक मारतेस?”
“तुमी मायी सासू नायी आतं. मायी दोस्त बनल्या.”
“दोस्त मने दोस्त. आन त्या माया कामाचं काय झालं?”
“बुढीले जवानी चढली वाटतं? झालंच समजा तुमचं काम.”
“व्हय पर हाय कोण? आन बुढी कोनाले मनलीस वं बापझयीचे?”
“समजल एक-दोन दिसात! एवढी घाई कायची हाय. पुदी लपलप करते का वं खूब?” कपडे नीट करत संगीता म्हणाली.
“चल येते म्या, कुसुम.”
“तुयासारखी हलकट बाई नायी पायली म्या. हेपारी रांड!! बापझयीची!! थांगाळ!!”
असेच दिवसामागून दिवस जाऊ लागले. कुसुम आता रोजच दाराला कान लावून त्या दोघांचे संभोगादरम्यान संभाषण ऐकायची. नेहमी दोघांमध्ये आई-मुलाच्या नात्यावरच त्यांचा संभोग चालायचा. बऱ्याचदा मनोज उत्तेजनेच्या भरात ‘आये’ न म्हणता ‘कुसुम’ म्हणायचा. हे सगळं ऐकून कुसुम चांगलीच तापायची.
मनातून ती सुद्धा मनोजसोबत संभोग करण्यास उत्सुक होती पण बायकोसोबत भूमिका बजावणं वेगळं आणि स्वतःच्या आईसोबत संभोग करणं वेगळं, हे तिला माहिती होतं.
संगीतासोबत तिचे संबंध कितीही चांगले असले तरी ती आपला नवराच तिला देईल याचा विचारही कुसुम करू शकत नव्हती आणि कितीही म्हटलं तरी मनोज शेवटी तिच्या पोटचा पोरगा होता.
पण मनातून मात्र दोघेही एकमेकांशी रत होण्यास उत्सुक होते. फरक फक्त एकदाच की त्यांच्या मनातील भावना एकमेकांना अजून माहीत नव्हत्या. पण त्यांच्यातील एकमेव दुवा — संगीता, तिने मात्र त्यांच्या मनातील भाव ताडले. आणि ती सुद्धा माय-लेकाचे मिलन पाहण्यास उत्सुक होती.
त्या दिवशी तिने मनोजला संभोग करण्यास नकार दिला आणि त्याच्यासोबत काही वेळ बसून ती आपल्या सासूच्या खोलीत शिरली. अर्थात, मधल्या दाराला कडी न लावता.
जाताना तिने डोळ्यांनीच त्याला इशारा केला आणि थोड्या वेळाने दाराला धक्का देऊन आईच्या खोलीत यायला सांगितले. त्याला तो इशारा समजला, पण असं सरळ आईच्या खोलीत कसं काय शिरणार? याचा तो विचार करू लागला.
त्याच्या मनाची घालमेल सुरू झाली. पाच, दहा, जवळपास पंधरा मिनिटे पार पडली. बाजूच्या खोलीत त्याच्या जीवनातील सुंदर दोन स्त्रिया नागड्या होऊन एकमेकींना सुख देण्याचा प्रयत्न करत असतील याच विचाराने मनोजचा लंड ताठरला. बायकोचे आणि आईचे नागडे शरीर एकाच पलंगावर अश्लील चाळे करत असताना आपण इकडे थांबणे म्हणजे निव्वळ मूर्खपणा.
शेवटी त्याने ठाम विचार केला आणि मनात एक बहाणा सुद्धा रचला. आवाज न करता तो दाराजवळ गेला आणि दाराला धक्का देत आत डोकावू लागला. संगीता कुसुमच्या चेहऱ्यावर आणि मानेवर चुंबनांचा वर्षाव करत होती तर कुसुम संगीताचे स्तन दाबत होती.
दोघींच्याही अंगावर कपड्यांचा सूतही नव्हता. त्यांच्या चाळ्यांमुळे पलंगावरची चादर अस्ताव्यस्त होऊन अर्ध्याधिक पलंगाच्या खाली पडली होती. जगाचे भान विसरून दोघीही एकमेकीना सुख देण्यात मग्न झाल्या होत्या.
मनोजचे लक्ष आपल्या आईकडे, कुसुमकडेच होते. तिचे थोडेसे सैल पण मोठ्या आकाराचे स्तन त्याच्या मनात भरत होते. चेहऱ्यावर हलक्याशा वळ्या आणि विशेष म्हणजे तिच्या पुच्चीवरील छोटी छोटी खुरटी झाटे.
बहुतेक संगीताच्या आग्रहाने काही दिवसांपूर्वी तिने पुच्चीवरील केस काढले असावेत. त्या खुरट्या झाटांच्या आत दडलेली तिची काळी पुच्ची! त्या पुच्चीतूनच तो या जगात आला होता.
“तुमाले कायी लाज सरम हाय का नायी.” उत्तेजित नजरेने त्यांच्याकडे बघत मनोज म्हणाला.
त्या आवाजाने दोघीही भानावर येत त्याच्याकडे पाहू लागल्या. कुसुम तर लज्जेने चूर झाली. पोटच्या पोरासमोर असं उघडं राहायला तिला शरम वाटली. याउलट संगीता मात्र विजयी मुद्रेत स्मित करत होती. तिचा डाव सफल झाला होता.
काही दिवसांपासून ती रोजच दाराची कडी उघडी ठेवत होती. पण मनोज आज नक्की येईल हे तिला ठाऊक होते. कारण आज त्यांच्यात न झालेल्या संभोगाने त्याला झोप येणार नव्हती हे तिला माहीत होते.
“घे वं कुसुमे, आला तुवा ठोक्या!! लुंगीकडं पाय त्याच्या, कसा कडक झाला हाय तं!!” असे म्हणत संगीता पलंगावरून खाली उतरू लागली.
कुसुमच्या तोंडून शब्दही निघत नव्हते. ती तर भारावलेल्या नजरेने त्याच्याकडेच पाहत होती. संगीताचे शब्द तिच्या कानावर पडले तशी तिची नजर त्याच्या लुंगीच्या उंचवट्यावर गेली.
“आतं तुमाले बी आमंत्रण देवा लागतं का?” नवऱ्याजवळ येत ती बोलली, “जावा आपल्या मायेजवळ. खूब आग हाय तिच्यात अजून बी.”
“संगे?”
“व्हय जावा नं.” दाराकडे जात ती बोलली, “आरामात करा बरं. लय दिंगाना नोको करा. तशी म्या बी येऊनच रायली मुतून. तवर चालू द्या तुमचं.”
ती बाहेर पडली तसे कुसुम आणि मनोज पुन्हा एकमेकांकडे पाहू लागले. तिची नजर अजूनही त्याच्या लुंगीच्या उंचवट्यावरच खिळली होती तर तो तिचे नागडे रूप न्याहाळत होता.
याच खोली दामोदर आणि तिच्या रासक्रीडा त्याने वयाच्या बाराव्या तेराव्या वर्षांपासून तो पाहत होता. तेच नागडं रूप असं डोळ्यासमोर बघून त्याची उत्तेजना वाढली पण मन पुढे जाण्यास धजत नव्हतं.
(क्रमशः)
