तेवढ्यात त्या गोऱ्याचे लक्ष ललितवर गेले. तसा तो हसला आणि डोळा मारत त्याने शोभाच्या सौंदर्याची तारीफ केली.
“आय फक्ड कपल ऑफ इंडियन लेडीज. बट धिस इंडियन लेडी इज व्हेरी सेक्सी.” त्याने मुलीला झवताना तो ललितला म्हणाला.
“येस. येस.” त्याने काय म्हटलं हे ललितला कळले पण काय उत्तर द्यायचं? हे त्याला समजलं नाही.
“वॉन्ट टू एक्सचेंज?? युवर पार्टनर इज व्हेरी सेक्सी!!” त्याचे शब्द आणि इशारा त्याला कळला.
सरळ सरळ तो अदलाबदलीबद्दल बोलत होता. इथे हेसुद्धा होतं ह्याची त्याला कल्पना होती. पण त्यालाच असं कोणी विचारेल हे तिला माहीत नव्हतं.
त्याची इच्छा तर होती पण तो अशा अनोळखी देशात अनोळखी माणसाला आपली बायको सोपवणे म्हणजे जोखमीचं काम होतं आणि त्या गोष्टीला शोभा तयार होणार नाही हे सुद्धा त्याला माहीत होतं. त्याच्या फक्त एकाच व्यक्तीवर भरवसा होता तो म्हणजे मनोजवर, आपल्या मित्रावर!!
“नो. नो. थँक यु.” असे म्हणत त्याने त्याचे निमंत्रणास नकार दिला.
समोरच्या गोऱ्या मुलीला पाहून मात्र तो चांगलाच चेकाळला होता. त्याचा लंड शोभाच्या पुच्चीत जात असला तरी डोक्यात मात्र तो त्या गोऱ्या मुलीला झवत होता. तिचे दुधाळ अंग दाबत होता. तिच्या मांसल नितंबांवर हात फिरवत त्यांना कुरवाळत होता. त्या माणसाच्या जागी त्याला स्वत:ची प्रतिमा दिसत होती.
तो सुद्धा आता त्या गोऱ्या मुलीकडे आकर्षित झाला होता. शोभा सोबत नसती तर त्याने सुद्धा कदाचित पैसे देऊन एखाद्या गोऱ्या मुलीला झवले असते.
त्याचा लंड बायकोच्या पुच्चीत आतबाहेर होत होता पण मन मात्र शेजारच्या कॅबिनमधील मुलीवरच होते. त्याच उत्तेजनेत त्याने आपल्या धक्क्यांचा वेग वाढवला. त्याच्या अचानक वाढलेल्या वेगाने शोभाच्या पुच्चीत जणू आगीचा डोंब उडाला.
“मायऽऽऽ मेली वंऽऽ हळू करा नंऽऽ”
शोभा त्याला ओरडून सांगत होती. पण ते शब्द ऐकायला ललित भानावर कुठे होता? आणि जेव्हा तो भानावर आला त्या वेळी त्याचे वीर्य तिच्या पुच्चीत जमा झाले होते आणि तो झवाझवीने थकून चूर झाला होता.
“काय झालं व्हतं? आज खूबच जोमात व्हता.” कपडे घालून बाहेर आल्यावर तिने विचारलं.
“काय नाही वं. आजूबाजूले सगळं तसंच चाललं व्हतं मनून असल कदाचित. पन मज्या आली नं?”
“व्हय मज्या तं आली. असं पयल्या येळीस पायलं म्या.” लाजत ती बोलली.
क्लब मधून बाहेर पडल्यावर शोभाने विचारले, “तो भुऱ्या काय मनत व्हता वं?”
“त्याले तू आवडलीस मने. अदलाबदली करून मने.”
“माय माय.”
“तुले आवडलं असतं?”
“म्या आदीच मनल नं, माया शरीराले फक्त तुमी हात लावू सकता, बाकी कोणीच नायी.”
“बरं बरं. समजलं! आलं बग होटल.”
दोन दिवस आणखी इतर काही प्रेक्षणीय स्थळे फिरून ते कंपनीच्या ट्रावल्सने गावी परतले
टूरवरून परत आल्यावर मनोज तालुक्‍याला त्याला भेटायला गेला. त्याच्या टूरची चौकशी करत असताना त्याने आपल्या मित्राला विचारले, “काय भावा? आलास का गोवा फिरून? खूब मज्या केली असल मंग?”
“व्हय दोस्ता, खूब मज्या आली. दिवस कसे गेले कायी समजलंच नाही.” म्हणत त्याने आपल्या टूरविषयी सगळी माहिती मनोजला सांगितली, पूर्ण डिटेल्ससह!
“वा दोस्ता वा! मनजे तुयी बी मज्या सुरू झाली तं?”
“अरे मायी मज्या तं संगीता वैनीमुळंच सुरू झाली. त्या राती माहीत नाही वैनीनं का सांगलं, त्या दिवसापासूनच शोभात खूब फरक पडला आणि आता या ट्रिपनं तं ती बदलूनच गेली.”
“मंग दोस्ता आपला पुढचा रस्ता मोकळा झाला की?”
“व्हय रं. बरोबर येळ आली का आपण चौघ बी एकाच येळी.”
“दोस्ता संगीता अन म्या वाटच पाहत आहो त्या दिसाची.”
“अवं आज ललित भौजीचा निरोप आला.” एके दिवशी संगीता मनोजला म्हणाली.
तो नुकताच शेतातून आला होता आणि हात पाय धुवून चहा पीत होता. कुसुम नातवासोबत कुठेतरी बाहेर गेली होती.
“का मनतो?”
“कायी समजलं नायी. म्या चक्कीवर दळाले गेलते तं बंड्या भौजीनी देला निरोप. ते काल गेले होते तालुक्‍याले.”
“अवं पर आता येळेवरच याचं घोडं नाचाले लागलं का? पिकपाण्याचे दिवस आन?”
“अवं पर एक दिस जाऊन येऊ म्हनलं.”
“बरं या हप्त्याच्या आखरी जाऊ. सचिनले मायीजवळच ठेवा लागल.”
“व्हय. म्या बोलले तसं. पर त्या मनतेत त्या दिसीच वापस या. त्यायले करमनार नायी म्हणत व्हत्या.”
“आत्ता!! एकच दिस जाऊ की. तसं बी आपल्याला बी तिची सवय झालीच मनायची.”
“खरं मनता.”
जायच्या एका रात्री आधी दोघांनीही कुसुमची चांगलीच सेवा केली. संगीताने आपल्या जि‍भेने तर मनोजने आपल्या लंडाने! कुसुम आता संगीताकडून सराईतपणे लंड चोखायला सुद्धा शिकली होती.
(क्रमशः)
