राजू दिसायला तसा साधारणच होता. पण नको त्या फुशारक्या मारायचा. एकदा तो मित्रांमध्ये बोलताना म्हणाला, “हे बघा, मी तुमच्यात सगळ्यात श्रेष्ठ आहे!”
“का?”
“कारण मला देवाने एक नाही दोन-दोन लवडे दिले आहेत. दाखवू का काढून??”
राजूच्या ह्या आव्हानाला कोण सामोरे जाणार? तो नेहमीच फुशारक्या मारायचा, तेव्हा ‘दोन लवडे आहेत तर झव दोन्ही लवड्यांनी’ असे म्हणून त्याचे मित्र निघून गेले.
कोणीही शहानिशा केली नाही की राजूला खरच दोन लवडे आहेत की नाही. पण आता ही बातमी त्याच्या गावात पसरली होती आणि सगळे त्याबद्दल चर्चा करत होते.
यथावकाश एके दिवशी राजूचे लग्न झाले! त्याची बायको, राणी त्याच्याच गावातली होती. ती गावातील गच्च भरलेल्या, उफाड्या अंगाच्या बायांपैकी होती. लग्न ठरवायला गेला होता तेव्हाच ती राजूच्या नजरेत भरली होती आणि ‘तिला कधी एकदा चोदतो?’ असे त्याला झाले होते.
मधुचंद्राच्या रात्रीला त्याने हा हा म्हणता तिला नागडी केली. तिच्या गुबगुबीत थानांना मनसोक्त कुस्करलं. तिच्या ओरडण्याकडे लक्ष न देता तिचे भरपूर कूल्हे दाबले, चावले. तिच्या मदमस्त मांड्या फाकवून त्याने आपली अंडरवेअर खाली ओढली, तोच ती ओरडली, “अय्या हे काय? तुम्हाला दोन-दोन लवडे होते ना??”
राजूचा एकुलता एक लवडा बघून ती उडालीच! नाही म्हटले तरी तिनेही राजूची ती ख्याती ऐकली होती.
राजू रंगात आलेला होता. त्याला आता काहीही करून तिला लवकरात लवकर चोदायचे होते. तेव्हा क्षणभर विचार करून तो म्हणाला, “अगं, काय झालं माहीत आहे का, त्या शेजारच्या बंड्याकडे एकसुद्धा लवडा नव्हता, मला त्याची दया आली आणि मी त्याला माझा एक लवडा देऊन टाकला! माझ्याकडे हा एक पुरेसा आहे ना तुझ्यासाठी?” असे म्हणून त्याने आपला कडक लवडा तिला दाखवला.
ते ऐकून राणी आपल्या नवऱ्याच्या उदारपणावर खूश झाली आणि ती कंबर उचकवून राजूकडून चोदून घेऊ लागली.
काही दिवसांनी राजूला काही कामानिमित्त महिनाभर बाहेरगावी जावे लागले. महिन्याभरानंतर तो जेव्हा परत आला तेव्हा तो तिला चोदायला एकदम उतावळा झालेला होता. ती कामातून मोकळी होऊन कधी बेडरूममध्ये येते? असे त्याला झाले होते.
राणी काम आवरून आली पण बेडच्या एका कोपर्यात रुसून बसली!
“काय झालं गं? आज तिचा मूड का इतका बिघडलाय?” राजूने लाडात येऊन विचारलं.
“बिघडलाय मूड! हात पण लावायचा नाही मला!!” ती फुरंगटत म्हणाली.
“का ग? मी इतके दिवस नव्हतो तर तुझी छकुली व्याकुळ झाली असेल ना?” राजूने लाडात विचारले.
“हो! चांगलीच व्याकुळ झाली होती!!” गोटीने त्वेषाने म्हटले.
“अच्छा! मग काय केले तू? माझ्या लवड्याची आठवण काढत बसलीस ना?” राजूने कुतुहलाने विचारले.
“आठवण कशाला काढू? मी शेजारी गेली होते, बंड्या भावोजींकडे.” राणी वैतागत म्हणाली.
“काय? कशाला??” राजूने आश्चर्याने विचारले.
राणी फणकार्यात म्हणाली, “कशाला म्हणजे? तुम्हीच दिलात ना त्यांना तुमचा एक लवडा? पण मी म्हणते एवढा कसला मेला उदारपणा? स्वत:साठी इटुकलीशी नुन्नी ठेवून घेतली आणि त्या बंड्या भावोजींना चांगला लांबडा लवडा देऊन टाकलात!!”