पंधरा वीस मिनिटांनी प्रशांत व अभी परत आले. त्यानंतर सायलीने अभीला आपल्या जवळ घेऊन त्याला काहीतरी समजावले. पण या प्रसंगा नंतर सायली मात्र खूप घाबरली होती व त्यामुळे तिला जाम टेंशन आले होते.
तिची अवस्था इकडे आड आणि तिकडे विहिर अशी झाली होती. तिला आपल्या लाडक्या जिजूला दुखवायचे नव्हते पण आता त्याला आपल्यापासून दूर ठेवायला लागणार होते, नाही तर तिची काही धडगत नव्हती.
त्या प्रसंगानंतर प्रशांत अभीला विषयांतर करून चॉकलेट खायला बाहेर घेऊन गेला होता. दरम्यानच्या काळात सायली आणि अश्विनीचे काय बोलणे झाले त्याबद्दल त्याला काहीच माहीत नव्हते. त्याने परत आल्यावर तिला त्या दोघींमध्ये काय घडले ते विचारले पण तिने त्याला काहीच उत्तर दिले नाही.
त्याने पुन्हा पुन्हा तिच्याशी बोलायचा प्रयत्न केला पण ती एक शब्दही प्रशांतशी बोलली नाही व त्याचे काही ऐकूनही घ्यायला तयार नव्हती. त्या रात्री ती त्याच्याशी एक शब्दही बोलली नाही. तिने त्याला काहीही न बोलता चुपचाप जेवण वाढून दिले.
इकडे प्रशांतला काहीच समजत नव्हते की काय घडलेय ते. त्यामुळे त्याच्या मनात उलट सुलट विचारांचे चक्र चालू झाले होते. अश्विनीला काही कळलंय का? ती सायलीला काही उलट सुलट बोलली तर नसेल ना? या विचारांनी व सायलीच्या काळजीने त्याला हैराण करून सोडलं होतं आणि सायलीच्या मौनाने त्यात आणखिनच भर घातली होती.
त्यानंतर सायलीने आपली काम आवरली व नंतर अभीला त्याचा होमवर्क करायला आपल्या बेडरूममध्ये घेऊन बसली. इकडे अश्विनी औषध, गोळ्या घेऊन ती गाढ झोपून गेली. सायलीच्या मौनाने इकडे प्रशांतची तगमग वाढली होती.
प्रशांतने अश्विनी झोपल्याची खात्री करून घेतली व तो सायलीच्या रूमकडे जायला निघाला. संध्याकाळी तो बाहेर गेल्यावर पुढे काय झालेय हे त्याला जाणून घ्यायचे होते आणि घडलेल्या प्रकाराबद्दल त्याला तिची माफीपण मागायची होती.
तिच्या बेडरूममध्ये अभी आणि सायली शांतपणे झोपले होते. मगाशी काम करताना वर दुमडलेला गाऊन बहुतेक तसाच राहला होता. आधीच कोपरापर्यंत दुमडलेला गाऊन झोपेत अस्त व्यस्त होऊन आणखीच वर सरकला होता व त्यातून तिच्या गोऱ्यापान भरीव मांड्या उघडया पडल्या होत्या.
बेडरूममधील ट्युबलाईट अजूनही तशीच जळत होती. रात्री झोपताना बहुतेक बंद करायला विसरली असणार किंवा अभीला झोपवता झोपवता तिलापण झोप लागली असणार. पण त्यामुळे तिच्या गोऱ्यापान दुधी मांड्या ट्युबलाईटच्या प्रकाशात आणखिनच उन्मादक भासत होत्या.
प्रशांत ज्या कामासाठी आला होता ते विसरून तो तिच्या गोऱ्यापान मांड्या बघून हरखून गेला व त्याचा हात तिच्या आकर्षक मांड्यांवरून कधी फिरू लागला हे त्याला देखील कळले नाही. आता प्रशांत आवाज न करता चुपचाप तिच्या बाजूला जाऊन बसला.
त्याच्या हात अजूनही तिच्या गोऱ्यापान मांड्यांवर तसाच फ़िरत होता. आता त्याने तो सरकवत सरकवत तिच्या गाऊन पर्यंत आणला व तिच्या गाऊन आणखी वर सरकवू लागला. सायली झोपेच्या इतकी अधीन झाली होती की तिला अजूनही त्याची चाहुल लागली नव्हती.
गाऊन आणखी वर सरकवल्यामुळे तिची क्रिम कलरची पॅन्टी आता दिसायला लागली होती. प्रशांतने आता तिचा गाऊन पुढल्या बाजूने पोटापर्यंत पूर्ण वर सरकवला पण तिचा गाऊन तिच्या कूल्ह्यांच्या खाली अडकल्याने तो अजून वर जाऊ शकत नव्हता. तरी पण तिची क्रिम कलरची निकर आता समोरून पूर्ण उघडी पडली होती.
सायली अजूनही गाढ झोपेत होती. त्याने आपला ओठ तिच्या गोऱ्यापान मांड्यांवर ठेवून त्यांचे चुंबन घेऊ लागला आणि चुंबत चुंबत वर सरकून तिच्या क्रिम कलरच्या निकरवर आपले ओठ टेकवले. तो तिच्या निकरचा मादक गंध आपल्या नाकाने भरून घेत होता.
इतक्यात त्याची नजर डौलाने उभ्या असलेल्या तिच्या उभारावर गेली. त्याचे डोळे तिच्या मांडीवर असल्याने तिचे भरगच्च उरोज त्याला अगदी ट्वीन टॉवर्स प्रमाणेच भासत होते व तिच्या ब्रेसीयरमधील ताठरलेली निप्पल्सची टोक त्यावर उभ्या असलेल्या ॲन्टीनांप्रमाणे गाऊनमधूनही उठून दिसत होती.
न कळतच त्याचे हात तिच्या स्तनांकडे वळले. आता एक एक करत तिच्या दोन्ही स्तनांवरून आपला हात हळुवारपणे फिरवत त्यांना दाबू लागला. त्याचा चेहरा अजूनही तिच्या इवल्याशा निकरवर होता व तिच्या योनिला आपल्या नाकाने हुंगत होता, तो मादक सुवास त्याच्यातील आग डकवायला लागला होता.
दिवसभर घरातील सगळी कामे आवरून सायली बिचारी गाढ झोपली होती. तिला झोपेतून उठवायला त्याला जीवावर आला होते म्हणून तिला न उठवताच तो तिच्या अंगाशी खेळायला लागला होता.
आता तो तिला चुंबत चुंबत तिच्या बेंबीशी येऊन पोचला होता. हाताने गाऊन वर उचलून धरत त्याने तिच्या बेंबीवर आपले ओठ टेकवले आणि आपल्या जि‍भेने तिच्याशी खेळू लागला. त्यामुळे सायलीच्या अंगातही आता उत्तेजना जाणवायला लागली होती व झोपेतच ती तळमळायला लागली होती.
त्याच्या स्तन दाबण्यामुळे व त्याच्या ओठांच्या करामतीमुळे तिचा हात तिच्या न कळतच त्याच्या केसातून फिरू लागला. प्रशांतने आता आपला एक हात तिच्या मानेखाली घालत हळुवारपणे तिचे तोंड आपल्याकडे वळवले व तिच्या कपाळावर आपले ओठ टेकवून एक चुंबन घेतले.
तो तिच्या गोऱ्यापान सुंदर चेहर्‍याकडे टक लावून बघू लागला व तिचे मूर्तिमंत सौंदर्य आपल्या नजरेत साठवायचा प्रयत्न करू लागला. त्याचा डावा हात तिच्या मानेखाली होता व उजवा हात तिच्या स्तनांवरून फिरत होता.
सायलीच्या अंगा अंगात तिच्या प्रत्येक अवयवात सौंदर्य ओतप्रोत भरलेले आणि बहरलेले होते. तिच्या चेहर्‍यावर आता चल बिचल क्षणा क्षणाला वाढायला लागली होती. पण ती झोपेत असल्याने त्याला कुठून सुरुवात करावी हेच सुचत नव्हते.
आता मात्र त्याने तिच्या गाऊनचे हुक्स एक एक करून मोकळे केले आणि तिचा गाऊन तिच्या खांद्यावरून खाली सरकवला. याच वेळी त्याचे ओठ तिच्या चेहर्‍यावर चुंबनाची बरसात करायला लागले होते.
त्याच्या हातांनी आता तिच्या गाऊनमधून मोकळ्या झालेल्या ट्वीन टॉवर्सना आपल्या ताब्यात घेतले होते व ब्रेसीयरवरूनच त्यांच्यावर हल्ला चढवला होता. मध्येच त्याने आपले एक बोट तिच्या ब्रेसीयरमध्ये घुसवले आणि तिच्या निप्पल्सना आपल्या बोटांनी खेळवू लागला.
सायली आता झोपेतून जागी व्हायला लागली होती. पण अजूनही तिला नक्की काय चालले आहे हे कळत नव्हते. प्रशांत तिला असे काही करेल, याची तिला कल्पनाच नव्हती. ती असंच समजत होती की झोपेत अभीचा हात आपल्या अंगावर, स्तनांवर पडला आहे.
तिने आपली मान त्याच्याकडे वळवत आपले डोळे उघडून त्याच्याकडे एक नजर टाकली तर तो चक्क तिच्याकडे पाठ करून झोपलेला दिसला. मग आपल्या अंगावर हात कोणाचा आहे म्हणून तिने पुन्हा आपली मान वळवून बघितले तर तिला प्रशांत आपल्या शेजारी येऊन झोपलेला दिसला.
त्याचे हात तिच्या स्तनांवरून, अंगावरून फिरताना तिला जाणवायला लागले. तिच्या मांड्यांवरही तिला काहीतरी हालचाल जाणवली. तिने आपल्या हाताने त्याचा हात आपल्या छातीवरच धरून ठेवला आणि त्याला बाजूला करत ती उठण्याचा प्रयत्न करू लागली.
ती जागी झाली आहे हे बघितल्यावर आता प्रशांतने आपल्या मजबूत हातांनी तिला आवळून धरले होते. त्याने आपला एक पाय तिच्या मांड्यांवर टाकत तिला चांगलेच जखडून ठेवले होते. आणि आपल्या पावलाने तिच्या मांड्यांवर आणून आपल्या पायाच्या अंगठ्याने तिच्या मांडीवर गुदगुल्या करू लागला.
तिला काहीच हालचाल करता येईना. त्यातच प्रशांतने ती जागी झाली आहे, हे बघून तिच्या ओठांवर आपले ओठ टेकवले व तिचे चुंबन घेऊ लागला. त्याने तिच्या ओठांची एक दोन चुंबन घेतल्यावर तिच्या गालावर, कपाळावर, मानेवर चुंबू लागला. पण तिने आपली मान वळवली व मांड्यांवरचा त्याचा पाय आपल्या पायांनी झिडकारत त्याला म्हणाली,
“जिजू हे काय करताय तुम्ही, मला सोडा ना प्लीज. अभी आत्ता नुकताच झोपलाय, तो जागा होईल ना.”
“तो नाही जागा होत, तू शांतपणे पडून रहा.” प्रशांतला आज चालून आलेली ही सुवर्ण संधी सोडायची नव्हती.
“आणि तो जर जागा झाला आणि त्याने तुम्हाला पुन्हा इकडे बघितलं तर?” सायली आता घाबरली होती.
“सायली प्लीज त्याला विसर ना आता. अग तो नाही होत गं जागा. तू मात्र आता आणखी काही कारणं शोधून काढू नकोस. सायली आज खूप दिवसांनी आपल्याला इतका एकांत मिळतोय. तू फक्त न बोलता गुपचुप पडून रहा, अशी संधी पुन्हा मिळणार नाही.” प्रशांत तिला समजावण्याच्या स्वरात म्हणाला.
“जिजू नको ना प्लीज, तो जर मध्येच उठला तर आता आपण काय कारण सांगणार त्याला? आज संध्याकाळीच त्याने आपल्याला कुठल्या अवस्थेत पाहिलंय ते तुला माहीत आहे ना? तरी पण तू असं का करतोस रे?” सायली हळू आवाजात म्हणाली.
“अगं सायली काय झालंय तुला, काही होत नाहिये. तू कशाला इतकी घाबरतेस आणि मी आहे ना काही झाले तर?” प्रशांतला आता तिचा विरह सहन होत नव्हता.
“तरी पण नको जिजू. आणि समजा मध्येच ताई उठली व तुम्ही बेडवर नाही हे बघून तुम्हाला शोधत शोधत इकडे आली आणि आपल्याला अश्या अवस्थेत बघितलं तर? ती तुम्हाला काही बोलणार नाही पण मला मात्र या अवस्थेत घरातून हकलून लावेल आणि मग माझ्या घरी तोंड दाखवायला जागा तरी उरेल का मला?” सायली आपल्या निर्णयावर ठाम राहत त्याला म्हणाली.
“अगं तीपण नाही उठणार गं आता, गोळ्यांनी तिला चांगली गाढ झोप लागते. पण तू मात्र आता बोलण्यात वेळ फुकट घालवू नकोस ना प्लीज.” प्रशांतही मागे हटायला तयार नव्हता.
“जिजू प्लीज नको ना रे, आज संध्याकाळच्या प्रसंगानंतर मला आता कुठलीही रीस्क घ्यायची नाहिये, तेव्हा प्लीज तुम्ही तुमच्या रूममध्ये जा.”
सायली आता आपले कपडे सारखे करायला लागली होती. तिने आपला परकर आणि गाऊन खाली सरकवला व आपला गाऊन खांद्यावर आणून सारखा केला व त्याचे हुक्स लावू लागली.
तिच्या विरोधामुळे प्रशांतचा उत्साह आता मावळायला लागला होता. तरी पण पुन्हा एकदा तिला समजावण्याच्या स्वरात तो म्हणाला,
“सायली असे काय करतेस गं, मी संध्याकाळपासून तुझ्याशी बोलायचा प्रयत्न करतोय आणि तू माझ्याशी अशी तुटकपणे का वागतेस? मा‍झ्याकडून काही चूक झाली असेल तर मी तुला सॉरी म्हणतो पण असे वागू नकोस गं माझ्याशी. मी संध्याकाळपासून बेचैन आहे तुझ्या अश्या वागण्याने. खरंच मला माफ कर, पण अशी दूर करू नकोस मला तुझ्यापासून.”
“माफ करेन पण एका अटीवर!”
“कुठल्या?” तो म्हणाला.
“तुम्ही लगेच इथून तुमच्या रूममध्ये गेलात तर.” असे म्हणून तिने त्याचा हात आपल्या अंगावरून बाजूला केला.
प्रशांत तिच्या या पावित्र्याने एकदम चकित झाला कारण आजपर्यंत त्याच्या मागे मागे करणारी सायली आज अचानक त्याला बेडरूममधून निघून जायला सांगत होती.
“सायली आज तू असे का करतेस गं? माझे तुझ्यावर खरंच खूप प्रेम आहे आणि मला आता तुझ्याशिवाय नाही राहवत गं. सायली अशी संधी पुन्हा कधी मिळेल काहीच सांगू शकत नाही.”
प्रशांत आता अगदी काकुळतीला आला होता. त्याने तिला समजवायचा खूप प्रयत्न केला पण आज ती काही एक ऐकायच्या मनस्थितीत नव्हती.
शेवटी प्रशांत नाईलाजाने तिकडून उठला. आज तिच्या अश्या वागण्याने तो खूपच निराश झाला होता. तो दारापर्यंत पोहोचला व त्याच्या कानावर सायलीचे रडवेल शब्द आले,
“जिजू आय अल्सो लव्ह यु बट ॲम वेरी सॉरी.”
