भरजरी | भाग ३०

त्याचे बोलणे ऐकल्यावर सायलीच्या छातीत एकदम धस्स झाले, तिला काहीच कळेनासे झाले की प्रशांत असे का म्हणाला.

“आता काय झाल जिजू, माझी इकडे अडचण होते की त्रास होतो?” सायली घाबरून म्हणाली.

“मग काय, सारखी सकाळ संध्याकाळ खारी बिस्कीटं खात असते आणि मला सारखी आणायला लावते.” प्रशांत हसत म्हणाला.

“बघ ना ताई, जिजू मला कसे चिडवतात ते. ठीक आहे जिजू तुम्हाला नसेल आवडत तर मी नाहीच राहणार आता इकडे. मी एक तर एम. कॉम. करणार नाही किंवा केलंच तर कॉलेजच्या हॉस्टेलवर राहीन आणि पुन्हा कधीही येणारपण नाही इकडे.” असे म्हणून खोटं खोटं रडू लागली.

प्रशांत तिच्या जवळ जाऊन तिच्या पाठीवरून हात फिरवत तिला म्हणाला,

“अगं सायली अशी रडतेस काय लगेच? जरा गंमत केली मी तुझी, त्यात एवढं मनाला काय लावून घेतेस? आणि मला इतकापण अधिकार नाही का?”

तो सायलीला समजावत म्हणालापण इकडे त्याचा स्पर्श होताच तिचे अंग मोहरून गेले होते आणि त्यातच अश्विनी समोर बसली होती.

“काय सायली तुला साधी गंमतपण कळत नाही का? तुला आमच्याकडे रहायला कोणीही अडवत नाहिये. हे तुझी गंमत करताहेत गं आणि तुला पाहिजे तितके दिवस रहा तू. पण सर्वात महत्त्वाची गोष्ट राहिली ती म्हणजे आई बाबांची परवानगी काढणे.

“तू खूप म्हणशील गं की तुला आमच्याकडे राहून पुढे शिकायचे आहे, पण त्याच्या मनात तुझ्यासाठी काही वेगळेच असेल तर? म्हणजे कदाचित त्यांनी तुझ्या लग्नाची बोलणीपण केली असतील किंवा तुझ्यासाठी कुठे नोकरी बघून ठेवली असेल तर? आणि तुला इकडे रहायचे असेल तर आम्ही असताना हॉस्टेलवर रहायचे नावही काढायचे नाही. कळलं ना?” अश्विनी तिला दम देत म्हणाली.

“अहो उद्या अनायासे रविवार आहे, बाबांनाही उद्या सुट्टी असेल, तेव्हा तुम्हीच सायलीला घेऊन बाबांकडे का जात नाही? त्यांचे काय म्हणणं आहे ते बघा, नाही तर तुम्ही त्यांची समजूत काढा. तुम्ही त्यांना समजावल्यावर ते नक्कीच नकार देणार नाहीत.”

तिचे बोलणं ऐकता ऐकता प्रशांतच्या मनात आनंदाच्या उकळ्या फुटत होत्यापण त्याचा चेहर्‍यावर वेगळेच भाव दर्शवत होता.

“अश्विनी उद्याच जायला पाहिजे का? मला एक तर खूप दिवसांनी सुट्टी मिळाली आहे तेव्हा.”

“हे काय हो जिजू, माझ्यापेक्षा सुट्टी जास्त महत्त्वाची वाटते का तुम्हाला?” सायलीने खोट्या रागाने त्याला विचारले.

“अहो असे काय करता हो, पुन्हा बाबा एक आठवडा भेटणार नाहीत.” अश्विनीपण त्याला फोर्स करत म्हणाली.

“ठीक आहे. जायला हरकत काही नाहीपण तू इकडे एकटीच राहशील ना?”

प्रशांत मुद्दामच काहीतरी कारणं शोधत होतापण मनातून त्याला खूप आनंद झाला होता. उद्याचा पूर्ण दिवस त्याला पुन्हा सायलीचा सहवास लाभणार होता आणि त्याची शिष्टाई सफल झाली तर सायली त्यांच्याकडे किमान आणखी दोन वर्ष तरी राहू शकणार होती. एक आशेचा किरण त्याच्या नजरे समोर उगवला होता.

सायलीच्या मनातही तेच विचार घर करून राहले होते. उलट अर्थी तिच्या एम. कॉम करण्यामागे शिक्षणापेक्षा प्रशांतचा सहवास मिळणार हीच खूप महत्त्वाची गोष्ट होती. त्याच्या बोलण्यावर अश्विनी म्हणाली,

“एकटी कशाला, अभी आहे ना मा‍झ्या बरोबर. आणि एका दिवसाचा तर प्रश्न आहे. तुम्ही सकाळी जाऊन संध्याकाळी परत येऊ शकाल.”

काही वेळ असाच चर्चेत निघून गेला व सायली आतमध्ये काही कामासाठी निघून गेली. दोघेही गप्प बसून होते इतक्यात अश्विनी प्रशांतला म्हणाली,

“अहो तुम्हाला न विचारताच सायलीला इकडे रहा म्हणून सांगितले, त्याचा तुम्हाला राग तर नाही ना आला? मी पटकन बोलूनगेले मग मा‍झ्या लक्षात आले की.”

तिचे वाक्य अर्ध्यावर तोडत प्रशांत म्हणाला,

“तू असे का म्हणतेस? सायली तुझी बहीण आहे तर माझी कोणीच नाही का? आणि समज मला बहीण असती उद्या ती शिकायला माझ्याकडे आली असती तर काय तू तिला घराबाहेर काढले असतंस का? आणि सायलीला आपण आपल्या स्वार्थासाठीच बोलवायचे का फक्त?

“ती इकडे आल्यापासून बिचारी सकाळपासून संध्याकाळपर्यंत निमुटपणे सगळी काम करते असते. मग तुला असा का वाटले की मला चालणार नाही ती इकडे राहिलेली? इकडे राहून तिचे करीयर घडत असेल तर आपण शक्य होईल तितकी मदत आपण तिला केली पाहिजे, नाही तर तिला असे वाटेल की आपल्याला गरज असते तेव्हा बोलवतो आणि काम झाले की परत पाठवून देतो.”

“तसं नाही हो!”

त्याच्या बोलण्याने अश्विनीचे समाधान झाले. सायलीला किचनमध्ये त्यांच्यातील संवाद ऐकायला येत होता. तसा तिच्या मनात प्रशांतविषयी आदर वाढत चालला होता.

“अश्विनी चल आज आपण सगळे बाहेर जाऊ या जेवायला, सायली पास झाल्याच्या खुशीत तिला ट्रीट देऊ या म्हणजे तिलाही आराम मिळेल आजचा दिवस. इकडे आल्यापासून बिचारी घराच्या बाहेरही पडलेली नाहिये.”

“मी आजच दुपारी ऊन्हातून आले आहे तेव्हा आता मा‍झ्या अंगात बाहेर यायचे त्राण नाही, त्यापेक्षा तुम्ही असं करा, तुम्हीच घेऊन जा ना तिला बाहेर आणि डॉक्टरांनीपण बाहेर काही खाऊ नका, अशी ताकीद दिली आहे मला. त्यामुळे मी तुमच्या बरोबर येऊन तसा काहीच उपयोग नाही. अभी बरोबर आला तर तुम्हाला काही बोलूपण देणार नाही. त्यापेक्षा तुम्ही तुम्ही दोघंच जाऊन या. मी आमच्या जेवणाची काहीतरी सोय करेन.”

अश्विनीने सायलीला हाक मारून बाहेर बोलावले व बाहेर जाण्यासाठी तयारी करायला सांगितले. अगोदर सायली एकटी जायला तयारच नव्हतीपण अश्विनीनेच आग्रह केल्यामुळे तिचा नाईलाज झाला. तशी मनातून ती खूप खुश होती कारण तिला तिच्या लाडक्या जिजूबरोबर बाहेर जायला मिळत होते. प्रशांतही सायलीला घेऊन एकटेच बाहेर जायचे, या खुशीत तयारीला लागला.

साधारण सात वाजायच्या सुमाराला ते दोघे बाहेर पडले. थोडा वेळ गार्डन \मध्ये बसून त्यांनी मनसोक्त गप्पा मारल्या, नंतर मार्केटमध्ये इकडे तिकडे भटकल्यानंतर त्यांनी थोडी शॉपिंग केली. मुख्य म्हणजे प्रशांतने सायलीसाठी एक छानसा सलवार कमीज आणि सोन्याच्या ईयररींग्स घेतल्या. त्यानंतर ते दोघं जेवून घरी परतले तोपर्यंत रात्रीचे जवळपास दहा वाजले होते.

ते परत आले तेव्हा सगळीकडे सामसूम झाली होती. यायला उशीर झाला होता त्यामुळे सायली गाडीवरून उतरताच लगेच आत गेली. सायलीने आत येऊन बघितले तर अश्विनी व अभी त्यांच्या बेडरूममध्ये शांतपणे झोपले होते.

सायलीने अश्विनीला औषधांच्या गोळ्या घेतल्या का, हे विचारण्यासाठी जागे करायचा प्रयत्न केलापण तीन चार हाका मारूनही ती काही जागी झाली नाही. ती बहुतेक गोळ्या घेऊनच झोपली असणार त्यामुळे ती तिथून आपल्या बेडरूममध्ये निघून गेली.

प्रशांतने फ्रेश होऊन आपले कपडे बदलले व नुसती लुंगी नेसून तो सायलीच्या बेडरूमकडे निघाला. तो तिच्या रूमवर पोचला तेव्हा ती रूममध्ये नव्हती म्हणून तो तिला शोधत किचनमध्ये गेला तर सायली तिकडे राहिलेली आवरा आवर करण्यात मग्न होती.

काही वेळातच तिचे काम आटपले. इतका वेळ प्रशांत शांतपणे किचनमध्ये बसून तिच्या हालचाली टिपत होता.

सायलीने अजून बाहेरून आलेले कपडेपण बदलले नव्हते. तिने फक्त आपली साडी व परकर काम करताना भिजू नये वा काही डाग पडू नये म्हणून कोपरापर्यंत वर दुमडून कमरेत खोचली होती. त्यामुळे तिच्या गोऱ्यापान मांड्या उघड्या दिसत होत्या. काही वस्तू वर मांडणीवर ठेवताना तिचे पुष्ट उरोज उठून दिसत होते. त्याने पुन्हा तो गरम व्हायला लागला होता.

तिचे काम संपवून ते दोघे तिच्या बेडरूममध्ये आले. येताना पुन्हा एकदा अश्विनी गाढ झोपल्याची खात्री करून घेतली. बेडरूममध्ये आल्यावर त्याने तिला बेडवर बसवले व आपण तिच्या शेजारी बसत तिला म्हणाला,

“सायली अगं आज घेतलेल्या ईयररींग्स घालून दाखव ना मला, बघू तरी त्यात तू कशी दिसतेस.”

त्यावर ईयररींग्सची डबी त्याच्या समोर धरत ती त्याला म्हणाली,

“जिजू तूच घाल ना तुझ्या हातांनी.”

त्याने डबीतून ईयररींग्स आपल्या हातात काढून डबी बाजूला ठेवली सायलीने आपल्या हाताने तिच्या कानातील जुने ईयररींग्स काढून बाजूला ठेवली. आता प्रशांतने मोर्चा सांभाळत आपण आणलेले सोन्याचे ईयररींग्स आपल्या हाताने तिच्या कानात घातले व तिच्याकडे निरखून बघू लागला.

सायली पटकन बेडवरून उठली व आरश्यासमोर उभी राहून आपल्या कानातील हलणारी ईयररींग्स बघू लागली. ती त्यांनी दोघंनी मिळून निवडली होती, सायलीलापण बघताच क्षणी ती खूप आवडली होती. ती तशीच वळली व बेडवर बसलेल्या प्रशांतच्या समोर येऊन उभी राहिली वा त्याला म्हणाली

“मला कशी दिसताहेत ईयररींग्स जिजू?”

“खूपच छान दिसताहेत आहेत, मुळात सुंदर असणार्‍यांना ना काहीही शोभून दिसतं.” तिच्याकडे निरखून बघत तो म्हणाला

त्याने तिला आपल्या जवळ ओढून तिच्या कानाचे चुंबन घेतले. सायली खरोखरच त्या ईयररींग्समध्ये सुंदर दिसत होती. आज अश्विनी व अभी एकत्र झोपल्यामुळे त्यांना कुठलाही प्रकारची घाई नव्हती.

सायली शांतपणे त्याच्या मांडीवर बसली व त्याच्या ओठांवर आपले ओठ टेकवले. प्रशांतनेही आपल्या ओठात तिचा ओठ धरला व शांतपणे तिचे ओठ चोखू लागला, मध्येच आपली जीभ तिच्या तोंडात घालत होता. सायलीही तितक्‍याच उत्कटतेने त्याची जीभ आपल्या तोंडात धरून त्याला साथ देत होती.

बराच वेळ त्यांच्या हा खेळ चालू होता. काही प्रदीर्घ चुंबनानंतर त्यांनी आपले ओठ विलग केले व एकमेकांना कडकडून मिठी मारली. दोघांपैकी कोणीही एक शब्दही बोलत नव्हते, ते फक्त एकामेकांच्या भावना स्पर्शातून व्यक्‍त करत होते.

शेवटी प्रशांतने आपली मिठी थोडी सैल केली व सायलीच्या नजरेत नजर मिळवत तिच्या मनात काय आहे ते जाणून घेऊ लागला. त्याला तिच्या नजरेत एक वेगळीच उदासी दाटून आलेली दिसत होती.

“सायली आज तू पास झाल्याची एवढी चांगली बातमी मिळून सुद्धा तू अशी उदास का आहेस? काय झाले ते मला सांगणार नाही का?”

“जिजू आजची रात्र ही आपल्या आयुष्यातील अश्या प्रकारे भेटायची कदाचित शेवटची रात्र तर नसेल ना?”

“काहीतरीच काय बोलतेस सायली तूपण.” प्रशांत म्हणाला.

“काहीतरी नाही जिजू, नीट विचार कर म्हणजे मग कळेल तुला मी असे का म्हणाले ते?” सायली त्याच्या केसातून हात फिरवत म्हणाली.

तिच्या बोलण्याचा नीट विचार करत त्याच्याही ती गोष्ट लक्षात आली. त्याने तिच्या पुढच्या शिक्षणाची शक्यता होकारार्थीच धरली होती त्याच्या उलट बाजूचा विचारच त्याने केला नव्हता. त्याच्या मनात विचारांचे वादळ घोंघावू लागले होते. इतक्यात सायली त्याला म्हणाली,

“जिजू उद्या आपण आमच्या घरी जाणार आहोतपण मला भीती वाटते की आई किंवा बाबांनी जर मला पुढे शिकायला नकार दिला तर? आणि तसं झाले तर मला वाटत नाही की पुन्हा आपल्याला असे भेटता येईल.”

भरजरी

“सायलीला निरोप पाठविलास ना काल?” अश्विनीने अंथरूणावर पडल्या पडल्या प्रशांतला विचारले. “एकदा सांगितलंय ना पाठविला म्हणून!” अंगात शर्ट घालताना प्रशांत वैतागाने म्हणाला. “तुम्हाला बायकोची मुळीच काळजी नाही.” एवढे बोलण्याने तिला धाप लागली. तिच्या निस्तेज चेहर्‍याकडे बघत तो...

भरजरी | भाग २

आज प्रशांत काही वेगळ्याच मूडमध्ये होता व आपणाहून चालून आलेली संधी आज तरी तो सोडणार नव्हता. एवढ्यात सायली त्याला म्हणाली, “भावजी सोडा ना, आजूबाजूचे लोक बघतील ना आणि मी पूर्ण भिजलेली आहे, माझ्यामुळे तुम्हीपण भिजाल आणि मग वर मलाच दोष द्याल.” त्यावर प्रशांतने आपली मिठी...

भरजरी | भाग ३

सायलीने घाई घाईत गाऊन जसा मिळेल त्या स्थितीत खाली कमरेभोवती गुंडाळालापण त्यामुळे तिचे हापूस आंब्यासारखे टणक स्तन उघडे पडले होते आणि तिच्या घाबरण्यामुळे वरखाली होत होते. तिने आपले दोन्ही हात छातीवर आणले व आपली छाती आपल्या हातांनी झाकून घ्यायचा प्रयत्न करत त्याच्याकडे...

भरजरी | भाग ४

सायली इतका वेळ चालू असलेल्या संवादामुळे आता खरे तर रंगात यायला लागली होती. तिच्या अंगात एक वेगळीच शिरशिरी यायला लागली होती. तिच्या योनिमध्येपण आता ओलसरपणा तिला जाणवायला लागला होता. त्याच्या थोड्याश्या खोडकर व चावट बोलण्याचा हा परिणाम तिला जाणवायला लागला होता. त्याच्या...

भरजरी | भाग ५

प्रशांतच्या तोंडातून तिच्या स्तनांच्या आकाराबद्दल ऐकून तिच्या चेहर्‍यावर लाली चढली. तिने लाजून आपला चेहरा आपल्या हातांनी झाकून घेतला व मान खाली घालून बसली आणि मुसमुसून रडायला लागली. त्याला आधी वाटले की तिने लाजून चेहर्‍यावर हात घेतला आहे, म्हणून तो तिला म्हणाला, "आता...

भरजरी | भाग ६

सायली अजूनही त्याच्या खांद्यावर डोके ठेवून शांतपणे बसली होती, तिच्या मनात विचारांचे वादळ सुरू होते. आज सकाळी प्रशांत तिला भेटल्यापासून घडलेला सर्व प्रकार तिच्या डोळ्यांसमोरून सरकत होता. तिच्या आयुष्यातील त्या भयानक प्रसंगानंतर आज प्रथमच ती कुठल्या पुरूषाबरोबर अशी...

भरजरी | भाग ७

सायलीचे ओठ प्रशांतच्या ओठांवर त्याच्या चेहर्‍यावर चुंबनाची बरसात करत होते तर त्याचे हात तिच्या भरगच्च स्तनांवरून फिरत होते, त्यांना कुस्करत होते. इकडे सायली सुस्कारे सोडत होती, ते त्याच्या चुंबनाच्या लाटेत लुप्त होत होते. समोर टेबलवर तिला आईसक्रीम दिसत होतेपण...

भरजरी | भाग ८

आता सायली तिच्या लाडक्या जिजूला एकेरीत संबोधू लागली होती, त्याला ती अरे-तुरे करू लागली होती. इकडे प्रशांतची अवस्थाही काही वेगळी नव्हती. त्यालाही तिच्यासाठी काय करूनी काय नको, असे झाले होते. एखाद्याच्या हाती सोन्याची खाण लागली तर त्याची जी अवस्था होईल, अगदी तशीच अवस्था...

भरजरी | भाग ९

सायलीने आता आपली बॅग उघडली व त्यामधून आपला गाऊन व आपला टॉवेल काढून घेतला व ती बेडरूमच्या अटॅच्ड बाथरूमकडे जायला वळली. इतका वेळ प्रशांत शांत बसून होता व आता सायलीलाही राहून राहून त्याच्या या गोष्टीचे आश्चर्य वाटत होते. सायली बाथरूममध्ये गेली तिने आपल्या हातातील गाऊन व...

भरजरी | भाग १०

आज बऱ्याच दिवसानंतर त्यांच्या किचनला बाईचा हात लागत होता. इतके दिवस बिचाऱ्या प्रशांतलाच सगळी काम करायला लागत होती, म्हणजे सकाळी उठून दूध घेण्यापासून, घरात जेवण करण्यापासून ते अश्विनीचे औषध पाणी करणे, अभीला शाळेत नेऊन पोचवणे व परत आणणे आणि इतकं सगळे करून स्वतःचे ऑफिस...

भरजरी | भाग ११

सायली आज एखाद्या साउथ इंडियन पिक्चर मधल्या सुंदर हिरॉईन सारखी दिसत होती तिला बघताच प्रशांत एकदम घायाळ होऊ तिच्या मोहक शरीराकडे एकटक नजरेने नुसताच पहात होता. तिने त्याच्या नजरे समोरून चुटकी वाजवून त्याला सावध केले. "प्रशांत अरे असे काय आज पहिल्यांदा बघितल्या सारखे करत...

भरजरी | भाग १२

आता वेटर त्यांच्यासाठी वेलकम ड्रिंक्स आणि ब्रेकफास्ट घेऊन आला होता. त्याला त्या वेटरचा कंटाळा आला होता. त्याने ते ड्रिंक्स आणि ब्रेकफास्ट ठेवून घेतले व वेटरला टीप देऊन त्याला रवाना केले. वेटरला कटवताच त्याने बाहेरच्या दारावर ‘डु नॉट डिस्टर्ब’ची पाटी लटकवली आणि दार नीट...

भरजरी | भाग १३

सायली त्याचा जाडजूड लंड आपल्या हातात घेण्याचा प्रयत्न करू लागली. पण इतका जाडजूड लंड तिच्या नाजूक हातात पूर्ण मावतही नव्हता. त्यामुळे तिने सरळ आपले तोंड उघडले व त्याच्या सोन्याला आपल्या तोंडात रहायला जागा करून दिली. आता तिने आपल्या तोंडात आलेल्या पाहुण्याचा आपल्या...

भरजरी | भाग १४

सायली त्याच्या बाजूला सोफ्यावर अर्ध नग्न अवस्थेत बसून होती. त्याला कसे पेटवायचे या विचारात ती दंग होती. तिच्या योनिची आग तिला शांत बसू देत नव्हती. तिने जास्त वेळ विचार करण्यात न दवडता ती लगेच उठून उभी राहिली व आपल्या साडी फेडायला लागली. त्याला पुन्हा पुढच्या राउंडला...

भरजरी | भाग १५

आता तिच्या पावलांची चुंबन घेत तिच्या पायाच्या अंगठ्याला आपल्या तोंडात घेऊन चोखू लागला. सायलीला खरोखरच आता सगळे असह्य होत होते. तो तिचे पाय चुंबत वर वर सरकत तिच्या गोऱ्यापान मांड्यांना चाटू लागला. प्रणयाच्या आणि संभोगाच्या शास्त्रात प्रशांत निपुण होता. त्याला...

भरजरी | भाग १६

त्या दोघांना बाहेरपर्यंत निरोप देऊन आल्यावर सायली पुढच्या कामाला लागली. एखाद्या घराला आठ पंधरा दिवसात कुठल्याही बाईचा हात जर लागला नसेल तर घरात पसारा व्हायला वेळ लागत नाही. काहीशी अशीच अवस्था त्यांच्या घराची झाली होती. सगळे घर आवरता आवरता चार कधी वाजले हे सायलीला...

भरजरी | भाग १७

दुसर्‍या दिवशीच प्रशांतला ऑफिसच्या कामासाठी तीन चार दिवस मुंबईला जावे लागले. प्रशांतला सायलीला सोडून जायला जीवावर आले होते, पण कामही तितकेच महत्त्वाचे असल्याने तो जरा नाराजीनेच मुंबईला गेला. तीन चार दिवसाच्या त्याच्या टूरमध्ये काम लांबल्याने आणखी एक दिवसाची भर पडली...

भरजरी | भाग १८

पंधरा वीस मिनिटांनी प्रशांत व अभी परत आले. त्यानंतर सायलीने अभीला आपल्या जवळ घेऊन त्याला काहीतरी समजावले. पण या प्रसंगा नंतर सायली मात्र खूप घाबरली होती व त्यामुळे तिला जाम टेंशन आले होते. तिची अवस्था इकडे आड आणि तिकडे विहिर अशी झाली होती. तिला आपल्या लाडक्या जिजूला...

भरजरी | भाग १९

तो तिला आणखी काही न बोलता आपल्या रूममध्ये येऊन बेडवर आडवा झाला. त्याने एक नजर आपल्या बाजूला झोपलेल्या अश्विनीवर टकली. ती शांतपणे झोपली होती. पण त्याच्या मनात मात्र विचारांचे काहूर माजले होते की सायली आज अशी का वागली? तिकडे तो बाहेर पडताच सायलीने इतका वेळ धरून ठेवलेला...

भरजरी | भाग २०

"अहो साठे वाहिनी अश्विनीची आज डॉक्टरकडे अपॉईटमेंट म्हणून ती गेली आहे आणि अभीला शाळेतून आणायलापण तीच जाणार आहे डॉक्टरकडून परत येताना." सायलीने साठे वाहिनीला सांगितले. इतक्यात प्रशांतने विषयांतर करत सायलीला विचारले, "सायली तुला लागलं नाही ना फार?" "नाही फार नाही, पण."...

भरजरी | भाग २१

प्रशांत तिला फ्लॅशबॅकमध्ये घेऊ गेला होता आणि खरोखरच सायलीच्या नजरे समोरून ते सगळे प्रसंग एखाद्या चित्रपटातील फ्लॅशबॅकप्रमाणे उभे राहले होते. "जिजू तुझ्यावर असा प्रसंग आला असता म्हणजे तुला कळलं असतं माझी किती वाईट अवस्था झाली होती ते!" सायलीच्या चेहऱ्यावर थोडा लाजेचा...

भरजरी | भाग २२

काही वेळ त्यांच्या जिभा एकमेकांशी झुंजत होत्या. त्यांचे ओठ आलटून पालटून एकमेकांवर चुंबनाची बरसात करत होते. त्या दोघांनी एकमेकांना अगदी घट्ट मिठी मारली असल्यामुळे तिच्या छातीवरील गोरी गुबगुबीत कबुतरांची जोडी त्याच्या छातीत दाबली गेली होती व त्यावरील टपोरी बोंडे...

भरजरी | भाग २३

त्यांच्या प्रेमळ वार्तालापात, एकमेकांचे रूसवे फुगवे काढण्यात साधारण अर्धा पाऊण तास निघून गेला होता. त्याच्या लक्षात आले की आपल्याकडे फक्त तास दीड तासच वेळ शिल्लक आहे व या वेळेतच त्याला आपला कार्यभाग उरकायला लागणार होता. मगाशी पोटापर्यंत खाली सरकवलेला गाऊन त्याने...

भरजरी | भाग २४

प्रशांत बाहेर गेल्याने पाच सात मिनिटांचा पडलेला खंडही सायलीला आता सहन होत नव्हता. ती बेडवर डोळे मिटून पडली होती. आपल्या एका हाताने आपले आपले स्तन चोळत होती व दुसर्‍या हाताने आपली योनी चोळत होती. मध्येच आपली बोटं आपल्या योनित सारून मागे पुढे करत होती व तोंडाने सुस्कारे...

भरजरी | भाग २५

शेवटी प्रशांतने थकून आपली जीभ बाहेर काढली. पण आता त्याची तीन बोटं अजूनही तेच काम करत होती. सायलीची योनी अजूनही पाझरत होती. त्याचे ओघळ तिच्या चीरेवरून खाली ढुंगणावरून बेडशीटपर्यंत पोचले होते. आता तो वर उठला व तिचा एक हात आपल्या धरून आपला लंड तिच्या हातात दिला. तिच्या...

भरजरी | भाग २६

काही क्षण असेच निघून गेले होते. आता प्रशांत तिच्या अंगावरून बाजूला होऊन झोपला व तिला तसेच आपल्या अंगावर ओढून घेतले. त्याचा लंड अजूनही तसाच तिच्या पुच्चित मलूल पडून राहला होता. सायली आता त्याच्या कमरेवर बसली होती. तिचे भरगच्च स्तन झाडाला लगडलेल्या आंब्यासारखे भासत...

भरजरी | भाग २७

आता सायलीच्या लक्षात आले होते त्याला कसला खाऊ म्हणायचा आहे, त्यावर लाजतच ती म्हणाली, "अच्छा तो खाऊ होय? मगाशी काय तो फक्त मा‍झ्या छकुलीशी खेळला आणि खाऊ तर त्याने सगळा त्या फुग्यात भरला ना!" "ठीक आहे मग त्याला प्रेमाने तुझ्या तोंडात घेऊन त्याला सांग तुला त्याचा खाऊ...

भरजरी | भाग २८

बाथरूममध्ये पोचल्यावर त्याने तिला खाली सोडले व लगेच शॉवर चालू केला. शॉवरच्या गरम पाणी अंगावर पडताच सायली आणि प्रशांतच्या शरीरातील थकवा, मरगळ, आळस दूर झाला व ते दोघेही पुन्हा एकदम फ्रेश आणि तरतरीत झाले. सायलीला आता आटपायची घाई झाली होती म्हणून तिने साबण हातात घेऊन...

भरजरी | भाग २९

बाथरूममधला शॉवर अजूनही त्यांच्या अंगावर संतत धार ओतत होता, जणू तोही त्यांच्यातील प्रेम बघून तृप्त झाला होता. त्यांचा प्रणय पुन्हा रंगात चालला होता. सायली आता स्वतः पुढाकार घेत होती. ती आपल्या ओठांनी त्याच्या अंगावर चुंबनांची बरसात करायला लागली. प्रशांतने लगेचच तिला...

भरजरी | भाग ३१

सायली बोलताना रडवेली झाली होती. तिच्या बोलण्यात तथ्य होते. प्रशांत तिच्या बरोबर त्यांना समजावायला जाणार होता आणि त्याला तशी खात्री होती की आपण त्यांना समजावण्यात यशस्वी होऊपण तरी सुद्धा तिच्या बोलण्यातली भेदकता त्याच्या लक्षात येऊ लागली होती. कदाचित हो? कदाचित नाही?...

भरजरी | भाग ३२

सायलीचे एक भरभरून चुंबन घेऊन प्रशांत आपल्या बेडरूममध्ये आला. अश्विनी व अभी शांतपणे झोपले होते. तो चुपचाप येऊन अश्विनीच्या बाजूला झोपला. बराच वेळ तो सायलीचा विचार करत बसला होता, सायली अजूनही अल्लड होती, तिला जपणे फार आवश्यक होते, विचार करता करता त्याचा डोळा कधी लागला...

भरजरी | भाग ३३

काही वेळाने ते पुन्हा त्याच हॉटेलला येऊन थांबले. या हॉटेलशी त्याच्या खास भावना जोडल्या गेल्या होत्या. याच हॉटेलमध्ये त्यांच्या प्रेमाची पहिली गाठ बांधली गेली होती. आजपण त्याने तिला आईसक्रीम खाऊ घातलेपण जास्त वेळ न थांबता ते पुढच्या प्रवासाला लागले. साधारण बारा साडे...

error: नका ना दाजी असं छळू!!