आज प्रशांत काही वेगळ्याच मूडमध्ये होता व आपणाहून चालून आलेली संधी आज तरी तो सोडणार नव्हता. एवढ्यात सायली त्याला म्हणाली,
“भावजी सोडा ना, आजूबाजूचे लोक बघतील ना आणि मी पूर्ण भिजलेली आहे, माझ्यामुळे तुम्हीपण भिजाल आणि मग वर मलाच दोष द्याल.”
त्यावर प्रशांतने आपली मिठी सैल केली पण तिला सोडली नाही.
“भिजलो तर भिजलो, त्यात एवढं काय! पण तू कुठे अशी रोज रोज भेटतेस? आणि सायली बाई परीक्षा झाली की नाही? कसे काय गेले पेपर? अभ्यास वगैरे केला होता की नाही?”
सायली त्याच्या मिठीतून सुटायचा प्रयत्न करत त्याला म्हणाली, “हो, पण हे काय हो भावजी, मला बाई काय म्हणताय? मी काय बाई आहे? आणि सोडा ना मला आता किती वेळाचे धरून ठेवलंय मला असंच?”
त्यावर त्याने तिला आपल्या जवळ ओढले आणि म्हणाला, “अगं तुझ्या सारख्या सुंदर सालीने अशा प्रकारे मिठी घेऊन स्वागत केल्यावर, तिला असंच सोडणारा मूर्खच असला पाहिजे.”
त्याने आजूबाजूला कोणीही बघत नाही याची खात्री करत तिच्या गालाचा एक किस घेतला. तशी ती एकदम लाजली आणि सुटण्यासाठी धडपड करू लागली, तसे त्याने लगेचच तिला सोडले. ती बाजूला झाल्यानंतर त्याच्या लक्षात आले की आपला शर्ट थोडासा भिजलाय.
त्याने सायलीकडे पाहिले तर तिचा गाऊन जवळपास पूर्ण ओला झालेला होता व त्यामुळे तो तिच्या अंगाला चिकटला होता आणि त्यामुळे तिची गुलाबी रंगाची ब्रा तिच्या पिवळ्या गाऊन मधून उठून दिसत होती. तिच्या शरीरात झालेले बदल आता चांगलेच लक्षात येत होते म्हणून तो तिला निरखून बघत होता.
इतक्यात सायलीने त्याला विचारले, “ताईची तब्येत कशी आहे?”
तिच्या बोलण्याकडे त्याचे लक्षच नव्हते. तो तिचे ते अर्धे उघडे व भिजलेले मोहक रूप देहभान विसरून बघतच राहला.
त्याने काहीच उत्तर दिले नाही, हे पाहून तिने वळून त्याचा चेहर्‍याकडे बघितले तर त्याची नजर तिच्या छातीवर खिळली होती. हे तिच्या लक्षात आले, तशी तिने लाजून मान खाली घातली आणि त्याला गदागदा हलवत विचारले, “भावजी लक्ष कुठे आहे तुमचे? मला असे पहिल्यांदाच बघितल्या सारखे काय बघताय टक लावून? मी तुम्हाला काय विचारत आहे?”
तिच्या हलवण्याने तो शुद्धिवर आला.
“सायली केवढी मोठी झालीस गं तू एका वर्षात! किती सुंदर दिसायला लागलीस गं आता! काय लग्न बिग्न ठरवलंय की काय आम्हाला न कळवताच?”
“काहीतरीच तुमचे भावजी! हे काय हो भावजी आल्या आल्या तुमची सुरुवात झाली का थट्टा करायला? आणि मी काय विचारत आहे, याकडे तुमचे लक्षच नाही?”
“काय म्हणालीस तू?”
त्यावर तिने व पुन्हा तिने तोच प्रश्न त्याला विचारला.
“ताईची तब्येत कशी आहे?”
“तुझ्या ताईची तब्येत बरी नहिये म्हणून तर तुला न्यायला आलोय, चल तयार हो पटकन! आपल्याला जेवून लगेच निघायचे आहे.”
इतक्यात तिच्या आईची हाक तिला ऐकायला आली.
“सायली कपडे जसे आहेत तसेच राहू दे, मी धुवेन नंतर. तू पटकन जेव आणि तुझी तयारी करून घे!”
तिने कपडे धुवायचे तसेच टाकले व ती दोघे एकमेकांची थट्टा मस्करी करत घरात शिरली.
प्रशांत मात्र आल्यापासून जेवण होई पर्यंत जेव्हा जेव्हा संधी मिळेल तेव्हा तेव्हा तिला वर पासून खाल पर्यंत न्याहाळत होता, मध्येच चोरून तिच्या भरगच्च छातीकडे बघत होता. जेवण झाल्यावर सासूबाई राहलेले कपडे धुवायला बाहेर गेल्या आणि सायली तिच्या रूममध्ये जाऊन जाण्यासाठी बॅग भरायला लागली.
प्रशांत हॉलमध्ये पेपर वाचत बसला. त्याने पेपर चेहर्‍यासमोर धरला होता पण त्याचे लक्ष आज पेपर मध्ये नव्हते. मगाशी सायलीला पाहल्यापासून त्याच्या डोळ्यांसमोरून ती हटतच नव्हती, मागच्या वेळी ती दिवाळीच्या सुट्टीत त्यांच्याकडे आली होती तेव्हाची आणि आज पाहलेली आताची सायली याच्यात खूप फरक झाला होता.
बराच वेळ तो तिचा विचार करत होता. इतका वेळ झाला तरी सायली अजून तयार होऊन बाहेर नाही, म्हणून तिला बघण्यासाठी तो उठला. साधारण अर्धा पाऊण तास झाला तरी पण सायली अजून कशी बाहेर येत नाही म्हणून तो तिला बोलावण्यासाठी तिच्या रूमकडे निघाला.
तिच्या रूमच्या जवळ येताच त्याला तिच्या रूमचा दरवाजा दिसला. दरवाजा उघडाच होता, फक्त पडदा आड केलेला होता. त्याने पडदा थोडासा बाजूला केला आणि आत मध्ये डोकावला, मात्र आतले दृश्य बघून तो तेथेच थांबला.
आतमध्ये सायली आपल्या लांबसडक केसांची वेणी घालत होती. ती अजून त्याच पिवळ्या ओल्या गाऊनवरच होती त्यामुळे त्याच्या मनात विचार आला की ही अजून याच गाऊनवर आहे म्हणजे आपल्याला तिला कपडे बदलताना पाहायला मिळेल पण इतक्यात त्याच्या मनात त्याला सासूबाईचा विचार आला.
त्याने घराच्या मागे जाऊन बघितले तर सासूबाई कपडे धुण्यात मग्न होत्या. तो आता निश्चिंत झाला आणि पुन्हा पडद्यामागे येऊन उभा राहला व पडदा थोडा बाजूला करून पुन्हा आतमध्ये बघू लागला.
वेणी घालून झाल्यावर तिने चेहर्‍याला व मानेला पफने पावडर लावली, कपाळावर टिकली लावली आणि आपल्या गुलाबी ओठांवर लाल रंगाची हलकी लिपस्टिक फिरवली. आता तिने आपले कपडे बदलायला सुरुवात केली.
तिने आपल्या गाऊनची छाती समोरील बटणे एक एक करून काढून टाकली. इकडे प्रशांतच्या छातीत धडधडू लागले, त्याची एक नजर सायलीवर तर एक नजर घराच्या मागे सासूबाईच्यावर होती कारण त्या चुकून आत आल्या असत्या व त्याला या अवस्थेत पाहिले असते तर त्याची लाज जाणार होती. बाहेरून त्या येत नाहियेत, याची त्याने खात्री करून घेतली आणि तो पुन्हा आतमध्ये डोकवून पाहू लागला.
सायलीने आता आपला गाऊन आपले हात वर करून काढून टाकला. तिच्या अंगावर आता खाली परकर व वर स्तनांना झाकणारी गुलाबी रंगाची ब्रा होती. तिचे स्तन त्या ब्रामधून बाहेर डोकावत होते, त्यामुळे तिची ती ब्रा एक तर जुन्या मापाची असावी किंवा ती फक्त निप्पल्स झाकण्या पुरतीच असावी असे प्रशांतला वाटले.
ती ब्रा गुलाबी रंगाची सायलीच्या स्तनांवर एकदम घट्ट चिकटली होती व त्यातून तिचे अर्धे अधिक स्तन बाहेर डोकावत होते. तिचे स्तन पूर्वी (कपड्यांवरूनच) बघितल्यापेक्षा आता बऱ्यापैकी मोठे झालेले त्याला जाणवले. ब्रामध्ये करकच्च आवळल्यामुळे ते एकमेकांना घट्ट बिलगले होते व त्या मधली घळ ठळकपणे उठून दिसत होती.
तिकडे सायली आपल्याच नादात होती. आता तिने आपल्या ब्राचा हुक काढण्यासाठी आपला उजवा हात पाठी मागे नेला व ती हुक सोडवायचा प्रयत्न करू लागली पण मिनिटभर प्रयत्न केल्यावरही तिला हूक सोडवता आला नाही म्हणून तिने आपला दुसरा हातही मागे व ब्रा काढायची धडपड करू लागली.
दोन्ही हात पाठी नेल्यामुळे तिची छाती एकदम पुढे आली आणि ते बघून इकडे प्रशांतचा लवडा चांगलाच कडक होऊन आता त्याच्या पॅन्टमध्ये उड्या मारायला लागला होता. त्याने वरूनच मायेने हात फिरवून त्याला शांत करायचा प्रयत्न केला आणि आपले डोळे फाडून आतमध्ये बघू लागला.
तिने दोन्ही हातांनी प्रयत्न करूनही ब्राचा हुक निघाला नाही तेव्हा प्रशांतला एकदा वाटले की आपण जाऊन तिची मदत करावी पण आपण आपल्या घरी नसून आपल्या सासुरवाडीला आहोत याची जाणीव झाल्यावर तो चुपचाप तिकडेच उभा राहला.
त्याने आपल्या पॅन्टवरूनच लवड्याला दाबून त्याला बसवायचा प्रयत्न केला. त्याने परत एकदा बाहेरच्या दाराकडे बघून आपली सासू येत नाही याची खात्री करून घेतली आणि पुन्हा तो आत डोकावून बघू लागला.
सायलीने शेवटी आपले हात खांद्यावर पुढे आणले, बहुतेक आपला हुक सोडायचा नाद तिने सोडला असावा. शेवटचा उपाय म्हणून तिने आपले दोन्ही हात खांद्यावर आणून खांद्यावरून ब्राचे पट्टे खाली सरकवले आणि आपल्या दंडावरून खाली ओढून हातातून बाहेर काढून टाकले व आपले हात मोकळे केले.
ब्रा हातातून जरी मोकळी झाली असली तरी तिच्या छातीवर तशीच रूतून बसलेली होती. तिने आता आपले हात आपल्या स्तनांवर ठेवले व ब्रा खाली सरकवली त्याच बरोबर तिचे गोरेपान स्तन मोकळे होऊन ताठच्या ताठ उभे राहले,
आता तिने ब्रा सरकवत आपल्या पोटाशी आणली व तिला मागून पुढे फिरवली, त्यामुळे तिच्या ब्राचा हुक आता पुढच्या बाजूला पोटावर आला व ब्राचे कप्स मागच्या बाजूला गेले. आता तिने अगदी सहजतेने ब्राचा हुक काढला आणि ब्रापण काढून गाऊन वर फेकली व आरशात बघत आपले रसरशीत स्तन गोंजारू लागली.
नंतर तिने पावडरचे पफ उचलून आपल्या काखेत व स्तनांच्या मधून फिरवून त्यावर पावडर लावली. तिचे गोरेपान व सुंदर स्तन त्यावरील चेरी कलरची निप्पल बघून त्याच्या पॅन्टमध्ये पुन्हा जोरात गडबड व्हायला लागली.
तिने लगेचच आपल्या परकराची नाडी सोडली. तसा तिचा तो ओला परकर सर्रकन तिच्या पायाशी जाऊन पडला. आतमध्ये तिने गुलाबी रंगाची वीतभर निकर घातली होती, त्या निकर शिवाय तिच्या अंगावर एकही कपडा नव्हता.
तिच्या गोऱ्यापान मांड्यांकडे बघताना प्रशांतला वाटले असेच आतमध्ये घुसावे व सायलीला आपल्या मिठीत घेऊन करकच्च आवळावे. पण त्याने परिस्थितीचा विचार केला व तो पुढची गंमत बघू लागला. त्याला आत ती निकरपण काढते की काय याची उत्सुकता लागली होती.
पण त्याला फार वेळ वाट बघावी लागली नाही. तिने आपले हात आपल्या कमरेवर ठेवून आपल्या दोन्ही हातांचे अंगठे निकरमध्ये सरकवले व निकरचे इलास्टिक ताणून हळूहळू निकरही खाली सरकवू लागली.
तिची निकरही थोडीशी भिजलेली असल्यामुळे पटकन खाली सरकत नव्हती व अगदी चोळामोळा झाली होती. शेवटी कशीबशी दोन्ही हातांनी ताणून सरकवत सरकवत तिने ती निकर खाल पर्यंत आणली व एक एक पाय उचलत ती पायातून काढून टाकली. मग तिने खाली वाकून आपले ओले कपडे उचलले आणि ड्रेसिंग टेबल समोरील स्टूलवर ठेवले. ती खाली वाकल्यामुळे तिचे स्तन, झाडाला लगडलेल्या आंब्यांसारखे त्याला वाटले.
आता सायली पूर्ण नागडी झाली होती, त्यामुळे त्याला तिच्या कमरेपासून खाली घाट उतरत जाणारा काळ्या रंगाचा व जांघेत जाऊन अदृश्य होणारा हायवे सारखा मुलायम केसांचा रस्ता दिसला. तो हायवे तिच्या गोऱ्यापान, लुसलुशीत, मुलायमपण कापुस दाबून भरलेल्या लोडासारख्या तिच्या मांड्यांच्या मध्ये जाऊन अदृश्य होत होता व त्यावरील योनिपाकळ्यांचा पुसटसा डिव्हायडरही त्याला दिसला.
आता मात्र त्याला राहवले नाही. सायली पूर्ण नग्न असल्याने फारसा प्रतिकार करू शकणार नाही, याचा विचार करून तो पडदा बाजूला सारत तो तसाच तिला हाका मारायचे नाटक करत म्हणत आत शिरला.
“सायली, ए सायली, चल आटप लवकर किती वेळ लावतेस.”
सायलीला प्रशांत आपल्याला पडद्या मागून बघतोय याची जराही कल्पना नव्हती, ती बिचारी एकतर भाऊजींबरोबर बाईकवरून ताईकडे जायचे या खुशीत होती पण इतक्यात प्रशांत आत शिरलेला पाहून सायली एकदम गांगरून गेली. तिला आपण काय करावे हेच सुचत नव्हते, इकडे अंगावर एकही कपडा नव्हता.
इकडे प्रशांत क्षणा क्षणाला पुढे येताना तिला दिसत होता. तिने घाई घाईने आपला गाऊन उचलला व त्याने आपले उघडे अंग झाकायचा निष्फळ प्रयत्न करू लागली. तिला त्याला ‘बाहेर जा’ असं सांगायचे सुचलेच नाही. तसेही प्रशांत जाणून बुजून आत घुसला होता त्यामुळे तिच्या सांगण्यावरून तो सहजा सहजी बाहेर जाणार नव्हता.
